آن که تنها مینوردد عمر
شعر نعمت میرزازاده یکی از نمونههای شعر سیاسی0 مذهبی دهههای40 و50 است که قرائت اسلام انقلابی را نمایندگی میکند
«سایهبانش/ بارش خورشید/ بارگاهش/ آبی بام بلند آسمان دشت/ مرز پرواز نگاهش حایل آفاق/ همدمش توفان گرم وحشی صحرا/ چهرهگاهش/- هر کران-/ بهت کویری تشنه و تبدار/ در نهفت هر رگش نبض جهانی زندگی جاری/ لیک او با خویشتن تنها/ چون غرور بکر اعماق کویر/ 0از دیدن نامردمان فارغ-/ مانده تنها در دل صحرا»