سی‌ونهمین جشنواره فیلم فجر با هیاهوی بسیار – مثل همیشه – و ویترینی خالی‌تر از همیشه مسیر ده‌روزه‌اش را آغاز کرد؛ این بار با اتکا به 16 فیلم برگزیده که سایه ده‌ها فیلم بیرون‌مانده و انبوهی حاشیه و اعتراض بر سرشان است و البته سالن‌هایی که فیلم دیدن معمولی در آنها نیز نوعی رفتار پرخطر محسوب می‌شود! این یک دوره متفاوت برای سینمای ایران است و قابل پیش‌بینی ا‌ست اگر حاشیه‌ها و حتی ناهماهنگی‌ها و اشکال‌های این دوره بیشتر از دوره‌های قبلی باشد.

او بازیگر همه‌فن‌حریف سینمای ایران در سال‌های اخیر بوده است. وقتی بازی‌های او را  درسه چهار سال گذشته کنار هم می‌گذاریم به مجموعه گوناگونی از شخصیت‌ها می‌رسیم که نقش هر کدام آنها را به کمال یافته‌ترین شکل بازی کرده است.

انگار در «روزهای پرتقالی»،3 سال پیش بود یا شاید هم در آن مسلسل بازی‌های «مسخره‌باز»، حتی نمی‌شود قطعی گفت با آبان یا هما، شاید هم در رصد همان عکس‌های بی‌کیفیت سیل‌زده و بلا گرفته از کمک‌رسانی‌ها بود که فهمیدیم هدیه سینمای ایران جبر عبور روزگار را پذیرفته و اصلا هم بنا ندارد که به جنگش برود.