جوان‌های قدیم با جیمز باند و نسل‌های بعدی با حضور الهام‌بخش‌اش در مجموعه‌ای متنوع از اکشن‌ها و تریلرها به خاطرش می‌آورند و منتقدان هم احتمالا دوره‌میانی فعالیت هنری‌اش را بیشتر دوست دارند؛ دوره‌ای که با آلفرد هیچکاک، سیدنی لومت، ریچارد لستر و جان هیوستن همکاری کرد؛ موردی که همه در موردش اتفاق‌نظر دارند و تنها اسکار زندگی کانری را هم به همراه آورد؛ بازی در نقش فیلم «تسخیر‌ناپذیران» برایان دی پالما ۱۹۸۷ است؛ یکی از نقاط‌عطف کارنامه بازیگری که در گذر زمان تبدیل به شمایلی از مردانگی شد؛ از مأمور مخفی جذاب تا پلیس پا به سن گذاشته‌ای که پا به پای جوان‌ها می‌آید، مسیری طولانی پیموده‌شد؛ مسیری با فراز‌و‌نشیب‌های فراوان که کنار دستاوردها، شکست‌هایی چون «شالاکو» ادوارد دمیتریک ۱۹۶۸ و «زاردوز» جان بورمن ۱۹۷۳ هم به‌چشم‌می‌خورد.