انگار یک نفر کنترل را برداشته و دکمه استپ را زده باشد، این دو هفته، همه‌‌چیز از حرکت می‌ایستد و دیگر خبری از ریتم تند و سرعت بالای زندگی نیست.

«زندگی فقط آنجایی‌اش که فکرش را هم نمی‌کنی اما برایت یک اتفاق خوب می‌افتد. فقط آنجایی‌اش که نمی‌دانی اما همه‌‌چیز بی‌هیچ دلیل منطقی برایت جور می‌شود. فقط آنجایی‌اش که نشسته‌ای و تمام وجودت شده فکر و خیال اما یکدفعه، راهی به ذهنت می‌رسد که تصورش را هم نمی‌کردی.