14-15
چهار شنبه 26 شهریور 1399
شماره 8039
درنگ
23023622
02123023901
پیامـک شما را درباره این صفحه می خوانیم
ویژه
سینماها در این روزگار عجیب، با تنت دوباره احیا شده؛ تو بگو با جادوی یک جادوگر. در روزگاری که هیچ‌کس فکر نمی‌کرد ممکن است مردم میان این غائله پاندمی دوباره برای تماشای یک فیلم زیریک سقف جمع شوند،
در ایام «به اجبار در خانه بمانید» موج اول کرونا در بریتانیا، با وجود 3‌ماه تعطیلی عملا هیچ تمایلی به تماشای فیلم‌های روز نداشتم. این اواخر تماشای چند فیلم دوباره شوق نوشتن را در من زنده کرد که آخرینش همین اثر جدید چارلی کافمن با نام «من به پایان دادن به اوضاع فکر می‌کنم/ فکر می‌کنم همه‌‌چیز رو تموم کنم» بود.

درخشش ابدی یک ذهن بی‌نقص

نگاهی به سینمای کریستوفر نولان
در صحنه‌ای از «تلقین»، یا همان Inception ساخته کریستوفر نولان، وقتی سایتو کن واتانابه می‌پرسد چرا عده‌ای به آن دخمه تنگ و تاریک در مومباسای کنیا آمده‌اند تا با داروی یوسف دیلپ رائو به خواب بروند، کاب لئوناردو دی‌کاپریو پاسخ می‌دهد که پس از مدتی، این کار تبدیل به تنها راهی می‌شود که می‌توان خواب دید.
معرکه‌ای از ابهام و هیجان

معرکه‌ای از ابهام و هیجان

«تنت» نولانی‌ترین فیلم این سال‌های سازنده‌اش است
«برای فهمیدن تلاش نکنید!» این تلنگری است که شخصیت‌ها، قصه گنگ، فضای پیچیده و هزارتوی بی‌معنای تنت، گاه و بیگاه مخاطب حیران فیلم را به‌خود می‌آورد.
تریلرهای فخر‌فروشانه
فیلم‌های نولان بخشی از اهمیت‌و اعتبارشان را از ترکیب خودآگاهی روشنفکرانه با قواعد سینمای تجاری کسب ‌می‌کنند
در یک دورهمی دوستانه حرف از نولان شد، میان انبوه ستایش‌هایی که حضار نثارش می‌کردند، کوتاه و مختصر گفتم اهمیتش را درک می‌کنم ولی خیلی دوستش ندارم و خودنمایی‌اش برایم گاهی آزار‌دهنده است.