24
شنبه 10 آبان 1399
شماره 8073
صفحه چهارم قرن
123
123
پیامـک شما را درباره این صفحه می خوانیم
ویژه
نزد بسیاری همه شعر، غزل و همه غزل، عاشقانگی است و شرح عاشقی و ستایش معشوق و گلایه از جفای او و سوز و گداز عاشق در غم فراغ و... در میان غزلسرایان عاشق روزگار ما، در چارچوب زیبایی‌شناسی شعر سنتی، رهی‌معیری صدرنشین است.
دهه40 اگرچه با توسعه اقتصادی و رشد طبقه متوسط و تحصیل‌کرده همراه بود، آزادی بیان به وضوح لکنت داشت.
برای برنامه‎های تئاتر دومین جشن هنر شیراز در سال1347، دو نمایش اجرا می‎شود، هر دو نمایش از طرف سازمان رادیو و تلویزیون ملی انتخاب می‎شوند، هر دو نمایش از طرف تلویزیون جایزه می‎گیرند، هر دو نمایش تجربه‎ای تازه در نمایشنامه‎نویسی ایران محسوب می‎شوند.
تجسمی
میراث تجدد رضاشاه، تغییر ذائقه دوران بود. به این ترتیب بسیاری از ایرانیان جدید که شیفته تجدد و اشکال جدید زندگی شده بودند به‌تدریج سلیقه کهنه خود را به نفع سلیقه‌ای جدید عوض می‌کردند که بیشتر نوعی پیروی از عادات برآمده از اروپای غربی و مشخصاً فرانسه بود.

دولت و سنت و پول نفت

شکل‌گیری «مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایرانی»
موسیقی
عنوان انتخابی رضا قطبی واجد همه‌ آن مؤلفه‌هایی بود که داریوش صفوت در طرح خود برای راه‌اندازی یک مرکز حمایتی از موسیقی کلاسیک ایرانی گنجانده بود؛ «مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایرانی» بیش از هر چیزی یادآور ریاست داریوش صفوت و سرپرستی معنوی نورعلی برومند در سازمانی دولتی است که از یک‌سوقائل به جمع‌آوری، ثبت و ضبط بی‌خدشه و تحریف روایات استادان «پیشارادیویی» از موسیقی کلاسیک ایرانی بود و در مرتبه بعدی هم‌ پیگیر اشاعه و ترویج ردیف‌نوازی.
دور از بازارچه نواب

دور از بازارچه نواب

«بیگانه بیا» با وجود فضای فرنگی‌مآبش و به‌رغم شکست تجاری به همراه «شوهر آهو خانم» و «سه دیوانه» امیدهایی را برمی‌انگیزاند
بچه خیابان ری بعد از متقاعد کردن برادران اخوان‌ برای سرمایه‌گذاری در نخستین فیلمش، سراغ موضوعی می‌رود که دور از حال و هوای خودش و درباره آدم‌هایی است که از طبقه او نیستند.
ادبیات صاحب «اندیشه» می‌شود
ادبیات صاحب «اندیشه» می‌شود
نشر مورد توجه روشنفکران
نشر «اندیشه» هرچند در حدود سال 1330شمسی تأسیس شد، اما در دهه‌های 40و 50 بود که به اوج شکوفایی خود رسید و بدل به یکی از ناشران مورد‌توجه روشنفکران شد.
PDF صفحه چهارم قرن
کوتاه صفحه چهارم قرن
«شراب خام» اسماعیل فصیح سال 47هنوز خام بود اما مژده نویسنده‌ای پرطرفدار می‌داد و چنین شد. فصیح که دنیادیده بود، ادبیات انگلیسی خوانده بود، در دهه طلایی داستان‌نویسان آمریکا در آنجا سر کرده بود و با این همه پیگیر ادبیات کلاسیک فارسی بود، چکیده‌ و ثمره کشمکش‌های زبان و داستان از یکصد‌سال قبل تا روزگار خودش بود.