نشکسته
براهنی از میراث ساختارشکنان ایرانی بهره‌داشت
نثر
ساختارشکنی، پروژه ویژه رضا براهنی بود که با کولهباری از شاعری، رمان و داستاننویسی، سفرنامهنویسی، نقد ادبی و متون آموزشی از دهه قبل به دهه60آمد و در این دهه و دهه بعد نامی بود و نشانی.
زندگی معلمی روستایی به نام سلمان هراتی در مقام شاعری حرفهای در مجموع نزدیک به 5سال است، اما آنچه او در همین 5 سال بهدست داده آنقدر هست که سبب ماندگاری او در شعر امروز میشود و او را به یکی از مهمترین شاعران ادبیات انقلاب اسلامی تبدیل میکند.
پس از فرازونشیبهای سالهای اولیه پس از انقلاب در زمینه حدود استفاده از موسیقی، بهنحوی معیارهای نسبی تعریف موسیقی «غیر غنائی» و «مجاز» نیز مشخص شد؛ اما هماینک و در مرور تاریخی آن دوران میتوان به نشانههای عبور ازخطوط قرمز محدوده بسته و کم‌جاذبه موسیقی از جانب برخی از نهادهای رسمی عرصه فرهنگ - بهویژه «صدا‌و‌سیما» - دست یافت.
داستانهای خاموش
روایتهایی که به فراموشی سپرده میشوند
مطبوعات
حسین شهیدی در کتاب «روزنامه‌نگاری در ایران؛ از رسالت تا حرفه» مینویسد: «در نیمه دهه1360، مفهوم نشریه تخصصی آنچنان در ایران جاافتاده بود که در مورد دو نشریه ادبی «دنیای سخن» و «آدینه» نیز بهکار میرفت».
