• پنج شنبه 28 تیر 1403
  • الْخَمِيس 11 محرم 1446
  • 2024 Jul 18
پنج شنبه 22 اسفند 1398
کد مطلب : 96926
+
-

ویژه‌نامه‌هاى نوروزى دوچرخه در راهند

ویژه‌نامه‌هاى نوروزى دوچرخه در راهند

هرچند که این، آخرین شماره‌ی دوچرخه در سال 1398 است و تا پنج‌شنبه، 28 فروردین 1399 از دوچرخه‌ی کاغذی خبری نخواهد بود، اما خیالتان راحت که در تعطیلات نوروزی، بدون دوچرخه نخواهید ماند و با سه ویژه‌نامه‌ی خواندنی، سرگرم‌کننده و جذاب الکترونیک همراه شما خواهیم بود.
پس در روزهای پنج‌شنبه 29 اسفند و هفتم و چهاردهم فروردین، منتظر سه ویژه‌نامه‌ی الکترونیکی دوچرخه باشید که در کانال هفته‌نامه‌ی دوچرخه و سایت همشهری‌آنلاین منتشر خواهند شد. این ویژه‌نامه‌ها متشکل از مطالب خاطره‌انگیز و جذاب دوچرخه در سال‌هایی است که شما نوجوان‌های امروز، مخاطب دوچرخه نبوده‌اید و نتوانسته‌اید آن‌ها را بخوانید. برای دوچرخه‌ای‌های قدیمی هم که پر از نوستالژی و خاطره‌بازی است و یاد روزهای نوجوانی.
پس با اینستاگرام و تلگرام همراه باشید:    docharkheh_weekly


مسابقه‌‌‌ی تنها در خانه
وای که چه کیفی دارد وقتی مدرسه‌ها تعطیل می‌شود! یک روز برای برف، یک روز برای آلودگی‌هوا و حالا هم  کرونا!
اما نه، این تعطیلی با همه‌ی تعطیلی‌ها فرق دارد. این تعطیلی با نگرانی و ترس همراه است و با این قرنطینه‌ی طولانی که نمی‌توانی حتی پایت را از خانه بیرون بگذاری. این تعطیلی اصلاً کیف ندارد.
موضوع مسابقه‌ی ما هم همین است؛ این‌روزها که به اجبار در خانه مانده‌ای، چه‌کار می‌کنی تا حوصله‌‌ات سر نرود؟ به زبان شعر، داستان، طنز، تصویرگری، عکس یا ویدیو، کارهای روزانه‌ات را برایمان بگو.
* مسابقه برای ۱۲ تا ۱۷ ساله‌هاست.
* مهلت شرکت در مسابقه تا
 15 فروردین‌ماه 1399 است.
* می‌توانی آثارت را پست کنی یا به ای‌میل یا موبایل دوچرخه بفرستی.
* نشانی دقیق و شماره‌ی‌ تلفن را هم فراموش نکن.
* لطفاً تصویر صفحه‌ی اول شناسنامه‌ات را هم بفرست.
* متن‌ها نباید بیش‌تر از 300 کلمه باشند.

صندوق پستی: 5446-19395
ای‌میل: docharkheh@hamshahri.org
موبایل:  09334121489
کروناخوانى!
شعرها: مهدی مردانی

از دور به قلب من تو جا می‌گیری
نزدیک شوی حال مرا می‌گیری
تو «دوری و دوستی» مگر نشنیدی؟
نزدیک نیا که کرونا می‌گیری

از دیدن من مگر پشیمان شده‌ای؟
یا از کرونای من گریزان شده‌ای؟
ای دوست که قرض کردی از من بسیار
تو پشت کدام ماسک پنهان شده‌ای؟

که گفت اصلاً تو یک‌هو جان بگیری
و از ما این لب خندان بگیری
چرا درمان نداری ای کرونا
الهی درد بی‌درمان بگیری

انگار همه حوصله‌ها سر رفتند
در شهر، همه‌ کلاغ‌ها، پر (!) رفتند
در بانکِ شلوغ مانده بودم ته صف
یک عطسه زدم تمام صف در رفتند!

آرام بگیر رحم بر مردم کن
تَرکِ ری و رشت و اصفهان و قم کن
هرچند که میهمان عزیز است ولی
لطفاً کرونا، گور خودت را گم کن!

این خبر را به اشتراک بگذارید