شیخ بهایی یک حکیم است، یک‌منجم، شاعر، فیلسوف و حتی ریاضی‌دان؛ اما بیش از اینها نام او ما را به یاد عهد صفوی و اصفهان و میدان نقش‌جهان می‌اندازد؛ به یاد حمامی که تنها با یک شمع گرم می‌شد و منارجنبانی که اگر در یک مناره‌اش می‌جنبیدی، آن یکی هم تکان می‌خورد و بسیاری بناهای حیرت‌انگیز دیگری که ساخت آنها را مستقیم یا غیرمستقیم به او منتسب می‌دانند.