نظام‌نامه مشارکت‌های محله‌ای پشتوانه آسیب‌شناسی دارد

سراهای محله، پیشینه وسبقه‌ای غیرقابل انکار درشهرتهران دارند. با بررسی سوابق وعملکرد سراهای محله می‌توان مدعی شد که سراها ازمنظرساختاری، کالبدی وبُعد مادی حوزه اجتماعی وفرهنگی، تأثیرگذاربوده‌اند. سراها ساختاری را ایجاد کرده و اثراتی داشته‌ اند، اما نکته مهم این است که صرفا بحث‌های اجتماعی وفرهنگی، بُعد مادی را دربرنمی‌گیرد. آن بُعد غیرمادی ومعنوی خیلی اثرگذاربوده و ازجنسی است که شاید درتهران طی سنوات گذشته، بیشترمغفول بوده است.
قاعدتا با توجه به آسیب‌شناسی صورت‌گرفته، ساختارشورایاری‌ها وساختارحاکم در دوره یا دوره‌های گذشته جواب نداده است. در واقع نتوانستند توفیقات خیلی زیادی کسب کنند؛ به‌ویژه درمردمی شدن، جلب مشارکت، اثرگذاری و اثربخشی برنامه‌های خودشان آنطور که باید نتایج مطلوب حاصل نشد. این عدم‌توفیقات بازهم به همان نوع ساختار ونگاهی برمی‌گردد که به حوزه اجتماعی وفرهنگی وجود دارد. صرفا بحث توسعه فضایی درحوزه کالبدی یا ازجنس ساختاری و رویه‌ای نمی‌تواند چندان اثرگذارباشد. به‌نظرمی‌رسد توجه به بُعد معنوی حوزه فرهنگی خیلی حائز اهمیت است.
ساختارجدید باتوجه به اینکه گروه‌های مختلف، اصناف و طبقات گوناگونی را دربرمی‌گیرد، ساختارمنعطف‌تری با بحث شبکه «معتمدین» درون آن دارد و قرار است از دل محلات بیرون بیاید، به این دلیل به‌نظرمی‌رسد می‌تواند مؤثر واقع شود.
باید منتظرباشیم و ببینیم این تجربه درعمل به چه صورت خواهد بود و آیا می‌تواند اثرگذار باشد، ولی با توجه به آسیب‌شناسی‌ها وتجربه قبلی به‌نظر می‌رسد که به‌احتمال زیاد می‌تواند هم موجب شفافیت شود وهم اثرگذارباشد.
اگربتوانیم موضع خیلی رسمی درقبال مشارکت‌ها درسطح محلات نداشته باشیم و به‌صورت واقعی به مطالبات مردم ونیازهای شهروندان توجه کنیم، موضوعات ازپایین می‌جوشد ومطالبات به‌صورت سلسله مراتبی به نواحی ومناطق ودرنتیجه حوزه شهردارمی‌رسد؛ از این رو به‌نظرمی‌رسد که می‌توانیم توفیقاتی به دست آوردیم.