آب آلو و لبوخوری دم رختکن
موضوع: خورد و خوراک در حمام
ویژگی: رفع خستگی و تجدید قوا
حمام‌های تهران قدیم حکم مراکز دورهمی امروزی را داشتند؛ جایی که مردم درآن مدت‌ها وقت صرف می‌کردند و از اخبار روز با خبر می‌شدند، باهم اختلاط می‌کردند و بالطبع در این حال و هوا باید تجدیدقوایی هم انجام می‌شد و این، بخش خوشمزه ماجرا بود. سیدرسول امینی، تهران‌پژوه، درباره خوراکی‌های خوشمزه‌ای که در حمام در میان گپ و گفت‌های مردم مورد استفاده قرار می‌گرفت می‌گوید:«نخستین مشتری این خوراکی‌های خوشمزه بچه‌ها بودند. بسیاری از بچه‌ها با وعده همین خوراکی‌های خوشمزه پیه سوزش چشم بر اثر شست‌وشو با صابون و عذاب کیسه‌کشیدن‌های محکم را به تن می‌مالیدند و همراه بزرگ‌ترها راهی حمام سر بازارچه می‌شدند تا بعد از تحمل این همه سختی، به زعم خودشان دلی از عزا در آورند. اغلب در کنار حوض‌های حمام‌ها یک چهارپایه بود که روی آن یک تغار آلو و آب‌آلو و چند کاسه کوچک با قاشق‌های چوبی در کنارش قرار داشت و زمستان‌ها جایگزین آن آب لبو با کمی سرکه بود که حسابی دلبری می‌کرد و میان بچه‌ها حسابی پر مشتری بود.» به‌گفته امینی، البته این ماجرا در تابستان‌ها و فصل‌های گرم سال کمی متفاوت‌تر بود و اغلب نوشیدنی‌های خنکی مثل آب‌لیمو، شربت آلبالو، سکنجبین و هندوانه و... مصرف می‌شد و در زمستان‌ها هم که انار دانه شده پای ثابت خوراکی حمام‌ها بود. البته به مرور زمان و با تغییر سبک زندگی، نوشابه‌های زرد معروف با برند کانادادرای هم جزو جدانشدنی حمام شدکه اغلب مشتری‌ها سفارش می‌دادند.
در همینه زمینه :
