ترکمانچای کاوه

مسئله کاوه رضایی برای باشگاه استقلال تبدیل به یک بحران شده است. خلاصه داستان را همه می‌دانند؛ کاوه ابتدای فصل قرار بود استقلالی شود، اما لیست این تیم پر شد و او به ناچار سر از تراکتور درآورد. همان زمان بین او و مدیران وقت باشگاه استقلال تفاهمنامه‌ای امضا شد که بر این اساس قرار شد کاوه بین دو نیم‌فصل آبی‌پوش شود و قراردادی یک‌سال‌ونیمه با استقلال ببندد. مفاد همین قرارداد کذایی هم به‌شدت جالب است. دستمزد پایه رضایی برای نیم‌فصل اول 11میلیارد تومان بود که با آپشن‌ها به 15میلیارد هم نزدیک می‌شد. برای فصل دوم قرارداد اما بنا بوده به کاوه رقم پایه 19میلیارد تومان پرداخت شود که با آپشن‌ها از 30میلیارد تومان هم تجاوز می‌کرده است.
به‌طور ساده استقلال دنبال مهاجمی بوده که در یک سال آخر بازی‌اش فقط یک گل زده بود، بعد باشگاه حاضر بوده بابت یک فصل‌ونیم، این بازیکن را به قیمت حدود 45میلیارد تومان پیش‌خرید کند. آیا از این جالب‌تر داریم؟ بله که داریم؛ اینکه باشگاه متعهد شده اگر به هر دلیلی کاوه را نگیرد، 10میلیارد تومان به او غرامت بدهد! جالب است که نه‌تنها در زمان امضای این تفاهمنامه شرایط فنی رضایی مشخص نبوده، بلکه باشگاه برای چند‌ماه بعد روی جذب کاوه حساب می‌کرده و این عملا یعنی آنها در حال خرید یک هندوانه دربسته به گران‌ترین قیمت ممکن بوده‌اند. حالا هم که گویا ساپینتو تمایلی به جذب رضایی ندارد و او می‌تواند 10میلیارد تومان مفت و مسلم به جیب بزند! دیروز متن این تفاهمنامه عجیب هم در رسانه‌ها منتشر شد. این اگر ترکمانچای نیست، پس چیست؟