گنبدهای صفوی در تهران

بالاخره و پس از 2 دهه  رکود و گرانی بازار مصالح ساختمانی و فشار وارده تحریم‌ها بر بدنه شهرداری‌، کوشک باغ هنر تهران درهای خود را به روی مردم باز کرد. یک مرکز جامع یا بهتر بگوییم یک پاتوق بسیار بسیار بزرگ و مجهز برای هنرمندان و خصوصا دوستان و علاقه‌مندان هنرهای تجسمی و صنایع‌دستی. مهم‌ترین ویژگی این مرکز دسترسی آسان به آن از طریق یکی از مهم‌ترین ایستگاه‌های متروی تهران است؛ ایستگاه شهید حقانی.

یک ماموریت مهم
ایده ساخت این کوشک، همزمان با طراحی مجموعه عباس‌آباد در دهه80 مطرح شد. از آنجایی که متولیان شهری از جانب رهبر معظم انقلاب مأمور شده بودند برای حفظ این تنفسگاه شهری، بافت و پوشش گیاهی تپه‌های عباس‌آباد را محفوظ بدارند، عمده عملیات اجرایی و عمرانی در این محوطه، دوستدار محیط‌زیست بوده به این معنا که در هر پروژه‌ای سعی شده است پیوست‌های محیط‌زیستی با بالابردن سرانه فضای سبز اجرایی شوند. به همین‌خاطر عمده پروژه‌هایی که شهرداری تهران بر فراز این تپه‌های سبز ساخته، عموما رنگ و بوی فرهنگی دارند با کارکرد پاتوق‌سازی ویژه متخصصان، هنرمندان و علاقه‌مندان. ماموریت حفظ و مدیریت مجموعه عباس‌آباد حالا با افتتاح این پروژه به بهره‌برداری 90درصدی رسیده به این معنا که فقط 10 درصد دیگر کار باقی مانده تا  دستگاه‌های ساختمانی و ماشین‌آلات سنگین برای همیشه از این تپه‌ها بروند.

معماری ایرانی در قلب تهران
کوشک باغ هنر اما یک ویژگی استثنایی هم دارد و آن اجرای یک معماری ایرانی‌اسلامی معیار در دل پایتخت است؛ گویی باغ‌های شیراز، تهران و کاشان همگی جمع شده‌اند در محوطه فراخ این کوشک تا زیبایی و سادگی را به عنصر گذشته و قدمت پیوند بزنند. هنر ساخت گنبد این کوشک کار دستان ظریف و هنرمندمرتضی مطیفی‌فرد، استاد زبردست گچبری کشور است که زیبایی معماری سنتی ایران را در قلب پایتخت به جلوه درآورده است.

یک نمایشگاه بزرگ و همیشگی
گفتیم که کوشک باغ هنر یک پاتوق فرهنگی و هنری است. چرا و چگونه؟ گالری این مجموعه 500مترمربع است، یک رستوران هزار متری دارد و یک سینمای 300نفره و لااقل 7هزار مترمربع محوطه‌ای که با اسلوب باغ ایرانی ساخته شده است. این فضای وسیع امکان حضور، برگزاری نمایشگاه، بازدید، برگزاری دوره‌های آموزشی و جلسات نقد و بررسی و از همه مهم‌تر برگزاری نمایشگاه‌های هنری ایران و تهران را فراهم می‌کند. چنین فضایی اما قرار است یک کارکرد ویژه داشته باشد و آن هم تمرکز عمده بر هنرهایی‌است که در طول این سال‌ها به فراموشی سپرده شده اما تهران می‌خواهد این‌بار به مرکزیت همین کوشک، بابی برای احیای آنها بگشاید از معرق کاری و نگارگری و تذهیب و میناسازی گرفته تا لایه‌چینی، سازگری، سفالگری، خراطی، چاپ کلاقه، زیور، نقاشی باتیک، سوزن‌دوزی و زریبافی.