با اشغال ایران توسط متفقین، نمایش فیلمهای خبری جنگی در سینماها گسترش مییابد. قبل از شهریور 20 هم سینماهای تهران فیلمهای جنگی مستند- خبری و داستانی اکران میکردند.چند سالی همه طرفهای درگیر جنگ جهانی دوم، از آلمانیها گرفته تا روسها و انگلیسیها و آمریکاییها این امکان را داشتند در کشوری که اعلام بیطرفی در جنگ کرده فیلمهایشان را به نمایش درآوردند.
«گشت غمناک دل و جان عقاب/ چو از او دور شد ایام شباب/ دید کهش دور به انجام رسید/ آفتابش به لب بام رسید/ باید از هستی دل بر گیرد/ ره سوی کشور دیگر گیرد»
عقاب بیش از آنکه شعری ماندگار در ادبیات امروز باشد، نماد گونهای از ادبیات است که هنوز به سنتهای گذشته وفادار است و اگر هم سودای نوگرایی در سر داشته باشد، نوگرایی را در چارچوب سنتها جستوجو میکند.
زمانی که دکتر شارل ابرلین فرانسوی نخستین دانشکده پزشکی با عنوان «دانشکده طب» را در انتهای ساختمان کنونی دانشگاه تهران تاسیس کرد، نه خبری از کتابهای پزشکی بود و نه هنوز کسی بهصورت جدی به این مهم اندیشیده بود.
ورود متفقین در ایران، فوتبال را برای همیشه تغییر داد
در دوران رضاشاه، فوتبال چیزی فراتر از ورزش بود. مردم با شور و علاقه فراوان به این ورزش نسبتاً جدید روی میآوردند اما تنها دلیل رواج سریع آن، جذابیتهای ذاتی این ورزش همهگیر نبود.
ابوالقاسم جنتی عطائی، روزنامهنگار، مترجم و نمایشنامهنویس که از نخستین مورخان تاریخ نمایش در ایران است، در کتاب «بنیاد نمایش در ایران» که نخستینبار به سال1333 منتشر شده و سپس در سال1356 تجدید چاپ میشود، درباره آغاز دهه 20 دیدگاه قابل تاملی دارد.
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به روزنامه همشهری می باشد . ذکر مطالب با درج منبع مجاز است .