• پنج شنبه 28 تیر 1403
  • الْخَمِيس 11 محرم 1446
  • 2024 Jul 18
شنبه 3 آذر 1397
کد مطلب : 38530
+
-

جاده‌ای برای نابودی آخرین یوزها

روی میز خبر
جاده‌ای برای نابودی آخرین یوزها

هنوز عملیات ایمن‌سازی جاده ترانزیتی مشهد در محدوده میاندشت – عباس‌آباد برای عبور یوزها به پایان نرسیده که مدیرکل محیط‌زیست خراسان شمالی از ساخت جاده‌ای خبر می‌دهد که از قطعه قطعه کردن زیستگاه یوزها خبر می‌دهد؛ جاده‌ای که ساخت آن، انقراض این گونه زیبای حیات وحش را تسریع می‌کند؛ گونه‌ای که زیستگاه آن محدود به دشت‌های ایران است و با خو‌ش‌بینی، جمعیت آن 40 تا 60 قلاده برآورد می‌شود.
سیداصغر مطهری در گفت‌وگو با ایرنا، با انتقاد از پیگیری عده‌ای برای اجرای طرح راهسازی سنخواست - جوین، گفت: اجرای این طرح، زیستگاه یوزپلنگ آسیایی در میاندشت جاجرم را به 2نیم کرده و حیات اینگونه ارزشمند جانوری را تهدید می‌کند.
این مسئول محلی تصریح کرد: محیط‌زیست با اجرای این طرح مخالف است و اگر این مسیر آسفالت شود، یوز آسیایی در میاندشت جاجرم از هر چهار طرف محصور شده و قلمروش قفل خواهد شد.
وی با بیان اینکه هرگونه اقدام برای اجرای این راه بدون مجوز زیست‌محیطی، غیرقانونی است، تأکید کرد: سازمان محیط‌زیست با فعالیت هرگونه ماشین‌آلات و ناوگان راهسازی در این مسیر، از طریق مراجع قانونی به‌شدت برخورد می‌کند.
مدیرکل حفاظت محیط‌زیست خراسان شمالی اجرای این طرح راهسازی را برای دیگر گونه‌های وحشی پناهگاه حیات وحش میاندشت نیز خسارت‌بار خواند و گفت: آسفالت شدن این محور سبب افزایش تردد خودروها و شکارچیان و ایجاد ناامنی برای یوز آسیایی و دیگر وحوش منطقه خواهد شد.
مطهری تصریح کرد: حضور شکارچیان نه‌تنها خطری برای جمعیت آهوان این زیستگاه، بلکه زمینه‌ساز سرقت یوزهای آسیایی است. وی افزود: سال گذشته یک قلاده توله یوز آسیایی از میاندشت جاجرم به سرقت رفت که پس از مدتی در تهران کشف شد و سارقان اعتراف کردند آن‌ را از میاندشت جاجرم دزدیده‌اند.
مدیرکل حفاظت محیط‌زیست خراسان شمالی گفت: اجرای این طرح حتی اگر در وزارت راه و شهرسازی هم مصوب شود و ردیف اعتبار بگیرد، بدون تأییدیه محیط‌زیست قابلیت اجرا ندارد.
منطقه میاندشت جاجرم در خراسان شمالی با 85هزار هکتار وسعت، یکی از امن‌ترین زیستگاه‌های یوز در کشور است که براساس مشاهدات و برآوردهای انجام شده، 7تا 8 قلاده از این گونه کمیاب در آن زیست می‌کنند.این منطقه که در سال52 تحت حفاظت قرار گرفته، پوشیده از دشت‌های وسیع با اقلیمی خشک، نیمه‌خشک و تراکم گیاهی نسبتا مطلوب است. وجود رودخانه کال‌شور سبب شده تا منطقه حتی در زمان خشکسالی هم چندان با مشکل کم‌آبی روبه‌رو نباشد.

این خبر را به اشتراک بگذارید