بهداشت تهران قدیم

تهــــران در دوره قاجار شهری بود با کوچه‌هایی خاکی که نهری در میان هر کوچه، آب باران و سهم آب هر خانه را به سمت آب‌انبار هدایت می‌کرد. هنوز خبری از وسایل نقلیه آهنی نبود و وظیفه حمل‌ونقل و جابه‌جایی بار با چهارپایان بود که در همین کوچه‌ها‌‌ تردد می‌کردند. تهران تا قبل از تأسیس بلدیه فکری به حال زباله‌های شهر نکرده بود و به همین دلیل در سفرنامه‌های تاریخی از تهران به‌عنوان شهری آلوده یاد شده است که در هر کوچه و گذرش زباله و نخاله انباشت شده بود و همه اینها خیلی زود راه به آب‌های جاری در کوچه‌ها باز می‌کرد، وارد آب‌انبارها می‌شد و بیماری‌های زیادی را نصیب اهالی شهر تهران می‌کرد. گذر مال‌ها و حیوانات بارکش از کوچه‌ها و کنار جوی‌های آب به ماجرای آلودگی کوچه‌ها و گذرهای تهران دامن زده بود. وبا معروف‌ترین بیماری شهر تهران در دوره قاجار بود که هرچند سال یکبار شدت می‌یافت و جان بسیاری از مردم شهر را می‌گرفت. پایین بودن سطح بهداشت در دوره قاجار در محله‌های مرکزی و جنوبی شهر تهران شدت بیشتری داشت و هرچه به سمت ییلاق‌های تهران قاجار که خارج از حصار شهر قرار داشتند نزدیک‌تر می‌شدیم آلودگی کمتر می‌شد.