ادبیات پایداری بهعنوان نمود احساسی و عاطفی نهضتهای اسلامی و جریانها و گروههای مقاومت در ایران و کشورهای اسلامی بهویژه خاورمیانه و خاصه فلسطین اشغالی و لبنان که امروزه مرکزیت پویای آن را در نوار غزه میشناسیم.
جنگ صهیونیستها علیه اعراب و جنایاتی که بر فلسطینیها میشود، از سالها قبل دستمایه فیلمسازی کارگردانها قرار گرفته و مستندهای مختلفی در این زمینه ساخته شده است.
بیشتر مردم «جهانگیر الماسی» را با فیلمهای پرمخاطب و ماندگار تاریخی دهههای 60و 70 مانند «شبحکژدم»، «پدربزرگ»، «دیگه چه خبر» و... بهخاطر میآورند.بازیگر پیشکسوتی که به سبک و سیاق بازیگران قدیمی، کارش را از دهه50 از صحنههای تئاتر شروع کردو در ادامه با بازی در فیلم «ریشه در خون» به کارگردانی «سیروس الوند» وارد سینما شد.
در ابتدای دهه40 که ستارههایی مثل ابوالفضل صلبی، کمال مشحون، غلام واعظی و... رو به افول بودند و نسل طلایی بسکتبال در معرض انقراض قرارداشت یک جوان ترکهای آبادانی موردتوجه بسیاری از بسکتبالیستهای مطرح آن روزگار قرار گرفت.
در این سالها هنرمندان بسیاری با ثبت تصاویرحماسی و خلق آثار هنری سعی در همراهی مردم غزه و فلسطین داشتهاند؛ تصاویر حماسیای که همدردی مخاطبان را برمیانگیزاند.
آنطور که تاریخنگاران ورزشی روایت میکنند، ورزش از سال1280 توسط مستشاران خارجی که برای اکتشاف نفت به شهرهای جنوبی آمده بودند به شکل غیررسمی در ایران رایج شد.