ماندگارترین
نام اثر: بازمانده-مدت زمان: ۱۴۴دقیقه
کارگردان: سیف‌الله داد- سال تولید: ۱۳۷۳
تاریخ مبارزه مردم فلسطین وقایع و داستان‌های زیادی در دل خود دارد. «بازمانده» یکی از فیلم‌های مهمی است که درباره فلسطین ساخته شده است و البته تابه‌حال مهم‌ترین فیلم ایرانی در این زمینه هم هست. این فیلم را مرحوم «سیف‌الله داد» در سال ۱۳۷۳، براساس کتابی به نام «بازگشت به حیفا» ساخت که نوشته «غسان کفانی» بود. «بازمانده» در جشنواره فیلم «فجر» سال ۱۳۷۴ جایزه ویژه هیأت داوران را کسب کرد و کاندیدای بهترین فیلمنامه و بازیگر نقش اول زن هم شد. «سلمی مصری» هم به‌خاطر بازی در این فیلم لوح تقدیر دریافت کرد. یکی از شاخصه‌های این فیلم، شخصیت‌پردازی دقیقی است که روی کاراکتر‌ها انجام شده و آنها را برای تماشاگر باورپذیر می‌کند. اگرچه این فیلم بار‌ها از تلویزیون ایران پخش شده، اما در هر بار بازپخش تازگی و جذابیت خود را از دست نداده است. این فیلم مانند همه آثار ماندگار سینما دارای دیالوگ‌هایی کلیدی است که بر ذهن تماشاگر می‌نشیند. هر فطرت آزاده‌ای که فیلم «بازمانده» را دیده باشد حتما برای سرزمینی که به‌دست دشمنی وحشی گرفتار آمده اشک ریخته است.
جدیدترین
نام اثر: سریال خوشه- مدت بخش: ۱۵ قسمت
کارگردان: أبو دان-سال تولید:۲۰۲۰
در یکی از روزهای محاصره غزه توسط نیروهای اشغالگر اسرائیل که ۵۱ روز به طول انجامید، نیروهای اشغالگر شهر خزاعه را محاصره کردند. صهیونیست‌ها در این شهر دست به کشتار وحشتناکی زدند. گروهی از ساکنان شهر موفق شدند از شهر فرار کنند، اما گروهی دیگر که نتوانسته بودند فرار کنند به‌ناچار به مطب پزشکی به‌نام «کمال قدیح» پناه بردند. آنها مجبور شدند۶روز را در آن مطب به سختی بگذرانند. این داستان جرقه‌ای بود در ذهن «حسام أبودان» کارگردان جوان و ۲۹ ساله فلسطینی تا براساس آن سریال «خوشه» را در سال ۱۳۹۹ بسازد. این سریال در ۱۵ قسمت ساخته شده و داستان‌های حقیقی را از جنگ و محاصره غزه به نمایش می‌گذارد. «دیانا ایوبی» نقش زنی را ایفا می‌کند که در روز حمله و بمباران نه ماهه باردار و شوهرش از نیروهای مقاومت فلسطین است. نقش او آمیخته با امید و درد بوده و او نقش یک زن فلسطینی را که در اوج بمباران و جنگ فرزندی را به دنیا می‌آورد به نمایش گذاشته است. این زن در یک مطب کوچک با چندین نفر دیگر گرفتار می‌شود. مرگ از هر طرف محاصره‌شان کرده و زن باردار از شوهرش دور است.
عجیب‌ترین
تاریخ در کلکسیون شوان
حفاظت از آثار باستانی و مراقبت از مکان‌های تاریخی دغدغه بسیاری از اهالی غزه است و برخی از مردم به‌طور مستقل از آثار تاریخی به‌جا مانده از قرون گذشته نگهداری می‌کنند. یکی از این افراد مروان شوان 50ساله است که کلکسیون شخصی‌اش از مصنوعات متعلق به عهد کنعانیان تا زمان اشغال این شهر توسط بریتانیا را در بر می‌گیرد و این کلکسیون را در موزه شخصی‌اش در منطقه خان یونس به معرض نمایش گذاشته است. شوان جمع‌آوری این کلکسیون را از 30سال قبل به‌عنوان پسری علاقه‌مند به تاریخ شروع کرده و در این سال‌های نسبتا طولانی مدام در جست‌و‌جوی اشیای قدیمی بوده است. او حالا یکی از 3 فردی است که کلکسیون بسیار غنی از آثار تاریخی غزه را در اختیار دارد و رویایش این است که کلکسیونش را در خارج از مرزهای فلسطین در معرض دید مردم دنیا قرار بدهد تا تصویری که از زادگاهش به‌عنوان یک شهر جنگ‌زده در ذهن مردم دنیا شکل گرفته تغییر کند. موزه شخصی شوان در بیشتر اوقات سال بسته است و درصورتی باز می‌شود که شخصی قصد بازدید از آن را داشته باشد. او هم‌اکنون برای انتقال کلکسیون شخصی‌اش به موزه جدید لوور در کشور امارات تلاش می‌کند.
تنهاترین
تنها ایرانی ساکن غزه
قاسم شیاسی، تنها ایرانی ساکن غزه و محافظ سابق «یاسرعرفات» یکی از مشهورترین شهروندان غزه به شمار می‌آید. محمد قاسم شیاسی معروف به ابوهاشم که محافظ رئیس سازمان آزادیبخش فلسطین بوده 41سال قبل و در سال‌های ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی از تهران به مقر سازمان آزادیبخش فلسطین در بیروت رفت و بعدها در غزه به زندگی‌اش ادامه داد. گفته می‌شود ابوهاشم تنها ایرانی ساکن در باریکه تحت محاصره غزه است که براساس اسناد هویتی فلسطینی 70سال دارد اما مدارک شناسایی ایرانی‌اش سن او را 80سال نشان می‌دهند. به ادعای برخی رسانه‌ها، قاسم شیاسی در سال‌های جوانی کارشناس مواد منفجره بوده و در کهنسالی می‌خواهد به وطنش برگردد. روزنامه العرب پست هم مدعی شده ابوهاشم در سال 1993به خان یونس در جنوب غزه می‌رود و در این شهر خانه‌ای می‌سازد اما این خانه بر اثر بمباران نیروهای اسرائیلی در سال 2008ویران شده است. برخی هم معتقدند شیاسی به شمشمون جبار معروف است و این نام را رفقای فلسطینی‌اش به‌خاطر بلندکردن وزنه‌های سنگین به او داده‌اند. او از کودکی به پهلوان‌بازی خطرناک با وجود مخالفت خانواده‌اش علاقه‌مند بوده است. او در تهران میان عشایر بختیاری به لقب علی میرزا یا علی گودرز معروف بوده است.
پاتوق
برای فلافل‌دوستان
فلافل با همه سادگی‌اش، اصالتی کهن و قدمتی طولانی دارد. برخی خاستگاه این غذا را فلسطین امروزی می‌دانند که بعدها به سایر کشورهای عربی راه پیدا کرده و اصالتی عربی بر آن می‌نشیند. غذایی خوشمزه که امروزه طرفداران بسیاری در کشورهای خاورمیانه ازجمله ایران دارد. شهر تهران نیز سال‌هاست که غرق در این غذای خیابانی شده و حتی راسته‌هایی نیز به این منظور شکل گرفته است. قدم زدن در «بلوار قدس» محله «دولت‌آباد» شهرری چیزی کم از تجربه قدم‌زدن در یکی از خیابان‌های بغداد ندارد؛ فلافل و سمبوسه‌هایی که لنگه‌اش را جایی در تهران پیدا نمی‌کنید در اینجا به وفور وجود دارد و پذیرای مشتریان هستند. هر شخص می‌تواند ساندویچ باب میل خود را با انواع ترشی، چاشنی و سس آماده و میل کند؛ اما طعم و کیفیت فلافل همچنان در انحصار تولیدکنندگان آن قرار دارد و ازاین‌رو، رقابتی سخت میان آنها در جریان است. اگر شما هم از علاقه‌مندان به «فلافل» و «سمبوسه» هستید، می‌توانید به خیابان «دولت‌آباد» در شهرری بروید و از طعم دلپذیر غذاهای خوشمزه این خیابان بهره‌مند شوید. در کنار وسیله نقلیه شخصی، بهترین راه دسترسی به این محدوده استفاده از مترو است. کافی است در ایستگاه متروی «دولت‌آباد» از قطار پیاده شوید و با کمی پیاده‌روی در بلوار قدس خود را به فلافل‌فروشی‌های این محدوده برسانید.
عطر و طعم
خیابان ادویه‌های عربی
غذاها بدون ادویه‌ها طعم و مزه‌ای ندارند. ادویه‌ها علاوه بر خوش طعم‌تر کردن غذاها، به‌عنوان نگه‌دارنده مواد غذایی هم مورد استفاده قرار می‌گیرند و همینطور خواص دارویی گسترده‌ای دارند. برای همین از گذشته‌های دور تاکنون انواع مختلف «ادویه» در تهیه انواع خوراکی‌ها در کشورهای مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند. در کشور ما نیز مصرف انواع ادویه بسیار زیاد است و به همین دلیل مغازه‌هایی در نقاط مختلف شهر دست به فروش این چاشنی‌ها و طعم‌دهند‌ه‌های خوش عطر و بو می‌زنند. مراکز فروش ادویه در تهران بسیار متعدد و زیاد است. اما اصلی‌ترین بازار فروش ادویه عمده در پایتخت در بازار بزرگ مولوی تهران قرار دارد. این بازار در چهارراه مولوی، خیابان صاحب جمع است و انواع ادویه به‌صورت عمده یا جزئی در این مرکز به فروش می‌رسد. اگر قصد دارید انواع مختلف ادویه مورد نیاز خود را تهیه کنید، کافی است به این خیابان مراجعه کنید. باتوجه به دغدغه جای پارک، بهتر است که با وسیله نقلیه عمومی به این محدوده از شهر تهران بروید. استفاده از مترو بهترین راه دسترسی است. باید در ایستگاه «مولوی» پیاه شوید و با کمی پیاده‌روی یا با استفاده از خطوط اتوبوس‌های تندرو خود را به این بازار برسانید و ادویه مورد نیاز را به قیمت مناسب تهیه کنید.
بر مدار غزه
در همینه زمینه :
