زندگانی من و روزگار سخت

«زندگانی من و روزگار سخت» مجموعه‌ای است از حوادث طنزآمیز پر آب‌وتاب از دوره تازه‌جوانی جیمز تِربِر و ماجراهای غریب خانواده نامتعارفش. نویسنده در توصیف یک ماجرا به‌ منظور افزودن چاشنی خنده، از این شاخ به آن شاخ می‌پرد و حوادث غریبی را نقل می‌کند که بر شگفتی رویدادها و شخصیت‌ها پرتو می‌افکند. ارنست همینگوی، تی. اس. الیوت، آگدن نَش و دوروتی پارکر از ستایشگران سرسخت این کتاب بوده‌اند.
جیمز تربر را که ملقب به «میراث آمریکا» است بیشتر با داستان‌های کوتاهش، که عمدتاً در نشریه معتبر ادبی نیویورکر چاپ می‌شد و طرح‌های کارتونی‌اش می‌شناسند. از او به ‌عنوان دومین طنزپرداز بزرگ آمریکا بعد از مارک تواین، یاد می‌شود.
جیمز تربر سال ۱۸۹۴ در شهر کلمبوس ایالت اوهایوی آمریکا به دنیا آمد. چشم‌های او در کودکی در تصادفی آسیب دید و به‌تدریج ضعیف و در نهایت نابینا شد و در سال ۱۹۶۱ درگذشت. از او میراثی باارزش از نوول‌ها و قصه‌های کوتاه فراوان به‌جا مانده‌است. اوج فعالیت نویسندگی او مصادف با دوره بحران اقتصادی آمریکا (1939-1929) بود.
در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «شبحی که در شب 17نوامبر سال 1915وارد خانه ما شد، چنان بلبشو و به هم ریختگی‌ای ایجاد کرد که بعدها تأسف خوردم که اصلا چرا کاری با کارش داشتم، باید آرام می‌رفتم به تختخوابم و می‌گذاشتم شبح هرقدر دلش می‌خواهد در خانه بچرخد. از نتایج ورود شبح به خانه ما در آن شب یکی این بود که مامان لنگه‌کفشی را پرت کند سمت پنجره خانه همسایه و در آخر هم پدربزرگم به یک پلیس گشت شلیک کند. پس همانطور که گفتم متأسفم که به صداهای پا [در خانه] توجه کردم [و بعدا همه آن داستان‌ها به‌ وجود آمد].
یک ربع از ساعت یک بامداد گذشته بود که صداها شروع شد؛ صدای قدم‌زدنی موزون و هماهنگ دور میز ناهارخوری. مامان در یکی از اتاق‌های طبقه بالا خواب بود و برادرم هرمان در اتاق دیگری. پدربزرگ هم در اتاق زیرشیروانی بود؛ در تختخوابی قدیمی از جنس چوب گردو، همان که حتما یادتان هست یک شب افتاد روی بابا. تازه از حمام بیرون آمده بودم و داشتم خودم را با حوله خشک می‌کردم که صدای پاها را شنیدم».
زندگانی من و روزگار سخت را حسن هاشمی میناباد به فارسی برگردانده و نشر نو این کتاب را در 184صفحه با شمارگان هزار و 100نسخه به بهای 28هزار تومان منتشر کرده است.