یادداشت
پیادههای لایک‌زنی و ناسزاگویی
اسماعیل امینی | شاعر و استاد دانشگاه:
ـ تمام مشکلات، تقصیر مسئولان است.
ـ تمام مسئولان مثل هم هستند.
ـ هیچ‌کس به فکر مردم نیست.
ـ همه به فکر جیب خودشان هستند.
ـ زمان قدیم همه‌‌چیز ارزان بود و همه خوشبخت بودند.
از این نوع گزاره‌‌ها تا دلت بخواهد می‌توانی بسازی و منتشر کنی و اسم‌ورسم پیدا کنی و لایک جمع کنی؛ حتی اگر حال‌وحوصله‌اش را داشته باشی می‌توانی کمی فلفل و ادویه‌اش را زیادتر کنی تا شب‌هنگام، کانال‌ها و تلویزیون‌های آن‌سوی اقیانوس‌‌ها جملات اعتراضی و آتشین تو را بخوانند و تو یک‌شبه بشوی «مبارز شجاع» و «شخصیت ناراضی» و اسم‌ورسمی به هم بزنی.
می‌توانی به همین جملات آتشین کمی وزن و قافیه بیفزایی و با هیاهو و طمطراق دکلمه‌شان کنی تا تبدیل شوی به شاعر محبوب فضای مجازی و شبکه‌های ماهواره‌ای و شهرت ناگهانی کسب کنی و حالش را ببری.
حتی اگر کمی زرنگ باشی می‌توانی این اشعار و جملات اعتراضی را طوری تنظیم کنی که تمام مشکلات را بیندازی به گردن رئیس‌جمهور و وزیرانش و با چاشنی توطئه‌شناسی و برجام‌ستیزی، طعمی به آن بدهی که به مذاق آن یکی جناح خوش بیاید؛ بعد هم بنشینی و از مواهب و مواجب حاصله، بهره‌مند شوی.
در این فضای هیجانی و پر از گردوغبار بدبینی و یأس‌آفرینی، هرچه آه و ناله‌ات غمناک‌تر و جگرسوزتر باشد و هرچه بلندتر نعره برآوری و هرچه بی‌‌پرواتر و غیرمنطقی‌‌تر باشی بیشتر مشتری خواهی داشت؛ پس اگر با متانت و آرامش تلاش کنی که به جای دمیدن در آتش هیجانات، به نگاه منصفانه و مبتنی بر واقع‌بینی و خردمندی، دعوت کنی حرف‌هایت نه‌تنها لایک‌خور نیست بلکه باید خودت را برای شنیدن انواع تهمت و ناسزا آماده کنی.
از نظر سیاهی‌لشکر لایک و ناسزا، کسی که خشمگین و هیجان‌زده نیست، لابد از سر بی‌دردی و شکم‌سیری حرف می‌زند و سرش به یکی از آخورهای چرب و شیرین بند است. اگر جرأت داری، به سیاهی‌لشکر لایک و ناسزا، بگو: «شرایط به آن سیاهی و تلخی که می‌پندارید نیست». اگر دنبال دردسر می‌گردی، بگو که «این اعتیاد به نالیدن و افراط در تظاهر به اندوه و ناامیدی، هیچ ثمری ندارد و هیچ گرهی از مشکلات نخواهد گشود».
ماتم‌زدگی و مأیوس‌نمایی از یک سو و بدبینی افراطی و خشم و اعتراض نسبت به همه‌‌چیز از سوی دیگر، یکی از نشانه‌‌های خردگریزی و هراس از رویارویی با واقعیت و تماشای خویشتن در آینه منطق و خردورزی‌است.
این ساده‌ترین راه برای پرهیز از اندیشیدن و رفتار و گفتار منطقی‌است. کناره‌گرفتن و بر بلندای تنزه‌طلبی ایستادن و فریاد خشم و خروش بر‌آوردن، البته لذتبخش است و موجب تشفی خاطر و خنک‌شدن دل و البته کسب شهرت مجازی و افزایش فالوور و سوار‌شدن بر امواج خبری و سواری‌گرفتن از پیادههای پرشمارلایک‌زنان و ناسزاگویان اینترنتی.
بگذار تو قهرمان باشی و محبوب قلوب باشی و شجاع باشی و مبارز باشی تا چشمانت را ببندی و دهانت را بگشایی و به هر که خواستی، تهمت بزنی و به هر سو خواستی، تاخت‌وتاز کنی و هیچ نیندیشی که این همه اندوه و تلخی و یأس و خشم و عصبانیت چه حاصلی به بار می‌آورد!
در همینه زمینه :
