شوخی می‌کنید آقای برانکو؟
جدل بین کی‌روش و برخی از مربیان سرشناس فعال در فوتبال ایران حسابی بالا گرفته و در این زمینه بی‌تردید خود کی‌روش از همه مقصرتر است؛ کسی که اول دعوا را شروع کرد و مخصوصا بعد از جام‌جهانی آن حملات عجیب را به گروهی از مربیان داخلی و خارجی انجام داد. با این وجود به‌نظر می‌رسد فضای این مجادله به‌ویژه در حوزه فنی به سمت و سویی رفته که کمتر نشان از منطق و درست‌گویی دارد. به عنوان مثال الان یکی از کلیدواژه‌های حمله غیرمستقیم به کی‌روش، «فوتبال تدافعی» است و هر کس قصد دارد مربی پرتغالی را بزند، این سبک از بازی را زیر سوال می‌برد. پیش‌تر زلاتکو کرانچار چنین کاری انجام داده بود و این بار نوبت به برانکو رسیده که برای چندمین بار همین مطالب را تکرار کند. ایوانکوویچ اخیرا یک‌بار دیگر تاکید کرده تا زمانی که او در پرسپولیس حضور داشته باشد، این تیم تهاجمی بازی خواهد کرد. برانکو قبل از بازی با الدوحیل برای اینکه پیازداغ موضوع را بیشتر کرده باشد، یک جمله جدید هم به زبان آورده و گفته: «فوتبال دفاعی، روز مرگ من است»؛ اما آیا واقعا همین‌طور است؟ یعنی تیم‌های برانکو هیچ‌وقت دفاع نکرده‌اند و همیشه هجومی بوده‌اند؟ تاریخ دور و نزدیک چیز دیگری می‌گوید.
قطعا یکی از دفاعی‌ترین تیم‌های تاریخ فوتبال ایران، تیم امیدی بود که برانکو به بازی‌های آسیایی بوسان برد و با کسب عنوان قهرمانی در آن مسابقات، به سمت هدایت تیم ملی بزرگسالان خیز برداشت. تیم ملی کشورمان در آن مسابقات به شدت بسته و بااحتیاط بازی کرد و این مساله بهخصوص در مصاف با کره و ژاپن به اوج رسید. تیم برانکو حتی در مسابقات مقدماتی جام‌جهانی 2006 هم چندان تهاجمی نبود. البته آن تیم هرگز به اندازه تیم کی‌روش دفاع نمی‌کرد، اما چندان هم تهاجمی نبود و معمولا کارش را با استفاده از ضربات ایستگاهی پیش می‌برد. اگر نخواهیم راه دور برویم، در همین پرسپولیس هم به دفعات پیش آمده که برانکو استراتژی‌های تدافعی را برای تیمش در نظر گرفته. به عنوان مثال در اولین داربی تهران با حضور برانکو، پرسپولیس از روی ضربه کاشته یک گل به استقلال قلعه‌نویی زد و بعد دقایق طولانی فقط دفاع کرد. عین همین سناریو در داربی رفت پارسال هم تکرار شد و سرخ‌ها بعد از گل علی‌پورصرفا در زمین خودی تجمع کردند تا برانکو اولین دوئل‌اش را از وینفرد شفر ببرد. در برخی مصاف‌های آسیایی این سال‌ها هم، چنین رویکردی در کار برانکو دیده شده است. مسلما از بین کی‌روش و برانکو، کی‌روش مربی دفاعی‌تری است، اما سرمربی پرسپولیس هم نباید طوری وانمود کند که انگار همیشه، در همه بازی‌ها و مقاطع تیمش را مثل پپ گواردیولا هدایت کرده است! همین حالا پرسپولیس برانکو با تیم دو یا سه سال قبل قابل مقایسه نیست و تحت تاثیر اصرار این مربی روی استفاده از دو هافبک دفاعی در تمام مسابقات، بسیاری از پیروزی‌هایش را خیلی دشوار و با فاصله حداقلی به دست می‌آورد.
در همینه زمینه :
فوتبال‌ایران
چهره روز
