زمین اگر صاف بود...
حتما شنیده‌اید که برخی بر این باور بوده و حتی هستند که زمین صاف است و نه کروی‌شکل و با این اوصاف دیگر نباید به آن بگوییم کره زمین. حالا بیایید فرض کنیم که زمین صاف است و بعد بررسی کنیم که اگر زمینی که روی آن زندگی می‌کنیم، این شکلی بود، چه اتفاقاتی رخ می‌داد. در اینجا بیایید یک زمین مسطح ایجاد کنیم. مانند الان هم آب فراوانی درون آن بریزیم. خب مشخص است که آب از لبه‌های آن بیرون خواهد ریخت. برای رفع مشکل می‌شود دیواری عظیم از کوه‌ها در اطراف این زمین بسازیم.
در این حالت هم با یک مشکل اساسی دیگر روبه‌رو خواهیم بود. طبق قوانین فیزیک، با این طرحی که ایجاد کردیم، همه چیز یا سقوط می‌کند یا به بالا کشیده می‌شود. از طرفی هم اقیانوس یعنی همان آبی که درون زمین فرضی ریخته‌ایم به‌دلیل گرانش در مرکز انباشته می‌شود. حالا بیایید فرض کنیم که چیزی فرونمی‌ریزد و آب هم در جای جای زمین پخش می‌شود.
اگر جزر و مدی برای این آب متصور باشیم باید یک ماه در کار باشد و این یعنی جاذبه میان زمین و‌ماه برقرار است. اما می‌دانید به‌خاطر چنین جاذبهای در زمین صاف چه اتفاقاتی رخ می‌دهد؟
تعادل جاذبه به‌درستی برقرار نمی‌شود و‌ماه و زمین و حتی خورشید یکباره به طرف یکدیگر کشیده می‌شوند و این یعنی یک نوع بی‌نظمی که خیلی زود دنیا را به هم می‌ریزد و به آن پایان می‌دهد. در عین حال اگر هم جاذبهای وجود نداشته باشد، طبیعی خواهد بود که هیچ چیزی روی زمین بند نمی‌شود. پس باید خدا را شکر کنیم که زمینی که روی آن به‌دنیا آمده‌ایم و زندگی می‌کنیم به شکل یک کره است.
