80سال قبل اینجا قبرستان بود

 حدود 30هزار نیروی آمریکایی پس از اشغال ایران از سوی متفقین، وارد تهران و به دستور احمد قوام، نخست‌وزیر وقت در اراضی امیرآباد اسکان داده شدند. تنها شرطی که قوام درنظر گرفت این بود:«طبق نظر وزارت جنگ تکمیل ساختمان مزبور طوری انجام شود که بعداً برای ارتش ایران مورد استفاده باشد.» بدین‌ترتیب، ستاد فرماندهی نیروی آمریکا در خلیج‌فارس به فرماندهی ژنرال دونالد در امیرآباد مستقر شد. در مدت حضور آنها حوادث و اتفاقات متعددی رخ داد که باعث شد تعدادی از این سربازان و افسران بمیرند. به همین‌خاطر در محله امیرآباد قبرستان اختصاصی برای خودشان ایجاد کردند. رضا مظاهری از ساکنان قدیمی محله امیرآباد درباره مرگ و دفن نظامیان آمریکایی در امیرآباد می‌گوید: «کمتر فردی از ساکنان امروز محله امیرآباد یا رهگذرانی که هرروز از اینجا عبور می‌کنند می‌دانند بیش از 80 سال قبل در این محدوده قبرستان مختص دفن اموات آمریکایی‌ها وجود داشته است. در سال‌های حضور آمریکایی‌ها وبا و تیفوس در تهران شیوع پیدا کرد و تعدادی از نظامیان بر اثر این بیماری‌ها جان خود را از دست دادند و برخی از این سربازان و افسران آمریکایی نیز به دلایل مختلف مانند کهولت سن یا بیماری‌های دیگر از دنیا ‌رفتند. به همین دلیل برای دفن اموات خود به قبرستان نیاز داشتند. در سال 1323مجلس شورای ملی درخواست آمریکایی‌ها را برای ساخت گورستانی برای خاکسپاری آمریکایی‌هایی که در ایران کشته می‌شدند، پذیرفت و با تصویب مصوبه‌ای، بیش از 28هزار مترمربع از زمین‌های امیرآباد را در اختیار آنها گذاشت تا گورستان کشته‌شدگانشان را بسازند. آنها قبرستان کوچکی را در بخشی از محله امیرآباد که اکنون گوشه‌ای از دانشگاه تهران است، احداث کردند.» مظاهری حرف‌هایش را اینگونه ادامه می‌دهد:« در آن زمان هرمقطع سنی از بچه‌های امیرآباد برای خودشان یک اکیپ 10تا15نفره داشتند که همیشه باهم بودند. یادم هست آن زمان من و دوستانم، برای بازی به این قبرستان می‌رفتیم. متأسفانه آمریکایی‌ها ‌برای دفن امواتشان زمین را زیاد حفر نمی‌کردند.‌ به همین‌خاطر اغلب اسکلت این افراد از خاک بیرون می‌زد. ما هم سر نترسی داشتیم و اسکلت این افراد را به چشم اسباب‌بازی و وسیله سرگرمی می‌دیدیم.»