بقعه 7دختر جنگاور از سلاله پاکان
یکی از مهمترین ویژگیهای محله اودلاجان وجود بقعههای متبرکه است که این محله را به یکی از قطبهای دینی و زیارتی در تهران قدیم تبدیل کرد. در اینجا به روایت مهرشاد کاظمی نگاهی داریم به موقعیت و هویت تعدادی از این بقعههای متبرکه.
امامزاده اسحاق: محلیها به این امامزاده قدمگاه چهارده معصوم میگویند. اینجا آرامگاه یکی از نوادگان امام موسی کاظم است که زمانی ولایت ری را بر عهده داشت. قدمت این امامزاده به قرون هشتم و نهم هجری میرسد. این سلاله پاک خاندان پیامبر (ص) در شمیران به شهادت رسید و پیکر پاکش در محله اودلاجان به خاک سپرده شد. مساحت کل بنای این امامزاده کوچک 20 مترمربع است. داشتن صحن، کوچکبودن بنا و نداشتن گنبد و گلدسته وجه تمایز این بقعه متبرکه نسبت به سایر اماکن زیارتی است. اغلب زائران بهدلیل ناشناختهبودن این آرامگاه اهالی محله هستند.
امامزاده روحالله: اینزاده پاک خاندان پیامبر (ص) از نوادگان امامحسن مجتبی(ع) است که اوایل قرن دهم هجری به شهادت میرسد و پیکر پاکش در همین مکان آرام میگیرد. اما قدمت ساخت بنای بقعه سال1272شمسی است. اصل بقعه در دریچهای کنار دیوار شرقی که منتهی به سرداب است، قرار گرفته است. محل زیارت، اتاق کوچکی است که وسط آن ضریح چوبی زیبایی وجود دارد. کف سرداب این امامزاده با کاشی آبی فرش شده و دیوارهای آن آجری است. اتاق این امامزاده با انواع تابلوفرش، کتیبه و تابلوهایی با مضامین مذهبی تزئین شده است. همچنین یکی از قدیمیترین آثار تاریخی در این بقعه متبرکه لوح کاشیکاری کوچکی به تاریخ 1۳۱۱ هجری قمری است. علاوه بر این بخشی از زمین وقفی آن نیز در اختیار ساختمان مخابرات است.
امامزاده هفتدختران: درباره این امامزاده دو روایت نقل شده است. در روایت اول این بقعه را آرامگاه دختران امام موسی کاظم میدانند که آنها را به بهانه ولایت ری دعوت میکنند و در تهران به شهادت میرسانند. روایت دوم هم مربوط به ماجرای هفت دختر ایرانی است که در جنگ با ترکمنها لباس مردانه میپوشند و پس از کشتهشدن، جنسیتشان مشخص میشود و در محله اودلاجان به خاک سپرده میشوند. در فضای امامزاده، یک اتاق حدودا 6 در ۳مترقراردارد. قبر این 7دختر در سرداب بقعه قرار گرفته که به جای ضریح یک قبر گرانیتی در آن وجود دارد و روی آن با پارچه سبزرنگی پوشانده شده است. بنابهگفته اهالی، این مکان به مرور تبدیل به زیارتگاه شده است.