چرا مدام وسایلم را گم می‌کنم؟

پروانه بندپی؛ روزنامه‌نگار

خیلی از افراد تصور می‌کنند که گم کردن پیاپی کارت بانکی یا هر وسیله دیگری، اختلالی روانی به شمار می‌آید و در ردیف اختلالات روانی می‌گنجد اما دکتر علیرضا تبریزی، روانشناس به همشهری می‌گوید: اینکه یک‌سری از افراد مدام وسایل خود را گم می‌کنند، یا جا می‌گذارند، یا نمی‌دانند آن را کجا گذاشته‌اند، دلایل مختلفی دارد و به‌خودی خود یک اختلال مستقل نیست. اما هر دلیلی هم که داشته باشد، حتما راهکار مربوط به‌خود را هم دارد. دکتر تبریزی در ادامه به چند دلیل اشاره می‌کند که رایج‌ترین دلایل برای معضل گم کردن اشیا و وسایل محسوب می‌شوند.
حافظه ضعیف
اگر حافظه فرد ضعیف باشد، یادش نمی‌ماند که اشیا و وسایل خود را کجا گذاشته و همین باعث می‌شود وقتی به آن نیاز دارد، نتواند پیدایش کند. اگر مشکل فقط از ضعف حافظه باشد، با انجام تمرین‌هایی مثل کاردرمانی برای تقویت حافظه می‌توان مشکل را حل کرد. اما گاهی خود ضعف حافظه از اختلال اضطراب بالا نشأت می‌گیرد.
اضطراب شدید
خیلی از افراد وقتی اضطراب‌شان تشدید می‌شود، حافظه‌شان ضعیف می‌شود و برخی محتواها  و مسائل را یادشان می‌رود. اضطراب هم دلایل خیلی زیادی دارد که هرکدام راهکارهای مربوط به‌خود را دارد؛ از ژنتیک تا مسائل اقتصادی، اجتماعی، خانوادگی و....
وسواس
می‌شود وسواس داشت ولی وسایل شخصی را هم گم کرد. البته حوزه وسواس هم خیلی گسترده است و نمی‌توان به راحتی درباره افراد مختلف صحبت کرد.
بیش‌فعالی
گاهی گم کردن‌ وسایل می‌تواند به بعضی اختلالات روانی ربط پیدا کند و  ریشه در آن داشته باشد. مثلا یکی از نشانه‌های «بیش‌فعالی» گم کردن و جاگذاشتن وسایل است. برخلاف تصور خیلی از افراد که فکر می‌کنند بیش‌فعالی مخصوص دوران کودکی است، این اختلال اگر در کودکی برطرف و درمان نشود، به بزرگسالی فرد هم کشیده می‌شود و با او می‌ماند.
بیش از حد مورد حمایت قرار گرفتن
یک مورد دیگر در این زمینه که البته کمتر پیش می‌آید، این است که فرد سعی نمی‌کند چیزها را به‌خاطر بسپارد؛ چون همیشه کسی هست که او را ساپورت کند. مثلا کودکی که می‌داند هر بار که دفترش را در خانه جا بگذارد، مادرش آن را برایش تا مدرسه می‌آورد و هیچ وقت با پیامدهای جا گذاشتن دفتر و کتابش مواجه نشده، پس لازم ندیده که این مشکل را حل کند.