گزارش
مادرانه‌های یک خبرنگار
بانوان خبرنگار برای تهیه گزارش و خبر دغدغه‌های زیادی را پشت‌سر می‌گذارند
مژگان مهرابی-روزنامه‌نگار
خبرنگاری و فعالیت در حوزه رسانه را از سال 1385شروع کرده و علاقه زیادی به کارش دارد. با همه مشکلات پیش‌رو، اگر فرصت انتخاب دوباره داشته باشد باز هم سراغ خبرنگاری می‌رود. «مطهره مهرابی» خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما، بانوی فعالی است که در کنار همسرش مسئولیت 4فرزند را هم بر عهده دارد. برای مهرابی رسیدگی به امور خانواده و فرزندان در اولویت قرار دارد و بعد از آن به حرفه خبرنگاری خود می‌پردازد. این مادر پرتلاش بی‌توجه دردسرهای ریز و درشتی که بر سر راه خود دارد، سعی کرده همیشه در کارش اول باشد. به مناسبت روز خبرنگار پای صحبتش می‌نشینیم.
کار در رسانه ازجمله مشاغل سخت و پرتنش است. به‌خصوص برای خانم‌ها که باید زمان زیادی را برای تهیه و نوشتن خبر و گزارش سپری کنند. با علم به این موضوع چرا این شغل را انتخاب کردید؟
من از نوجوانی به برنامه‌های خبری علاقه زیادی داشتم. وقتی می‌دیدم یک خبرنگار برای مطالبه حق مردم با مسئولان مذاکره می‌کند و کم‌کاری‌ها را به چالش می‌کشد لذت می‌بردم. دوست داشتم من هم در همین راه قدم بردارم و با همین هدف پیش بروم.
اگر کسی برای انتخاب شغل از شما مشورت بخواهد آیا خبرنگاری را به او پیشنهاد می‌دهید؟
سختی کار خبرنگاری خاص بانوان نیست. آقایان هم مشکلات خودشان را دارند. اما در کل این کار پر استرس را به کسی توصیه نمی‌کنم مگر فرد علاقه‌مند باشد. یک خبرنگار زمانی می‌تواند موفق باشد که اولویت بندی زندگی خود را مشخص و برای انجام کارهای خود برنامه‌ریزی کند. من به‌خاطر خانواده و بچه هایم از خیلی موقعیت‌های اجتماعی خوبی که سر راهم قرار داشت گذشتم. ترجیح می‌دهم اول یک مادر خانه دار و بعد یک بانوی شاغل باشم. مادر 4فرزند هستم. از 5 تا 13سال. سعی کرده‌ام سبک زندگی خوبی داشته باشم. بچه هایم را مستقل و با مهارت تربیت کرده‌ام. متأسفانه بعضی از مادرها تک فرزندی را رویه خود کرده با این بهانه که اگر فرزند بیشتری داشته باشند کمتر به آنها رسیدگی می‌کنند. درصورتی که اینطور نیست. فرزندانم ارتباط صمیمانه‌ای با هم دارند و حامی هم هستند.
مهم‌ترین مشکلی که مادران خبرنگار برای انجام کار در رسانه با آن مواجه هستند چیست؟
ساعت کاری یکی از دغدغه‌های فکری مادران شاغل به‌خصوص مادران خبرنگار است. خبرنگاری حرفه‌ای نیست که نیاز به حضور دائم خبرنگار در محیط کار باشد. چه خوب بود برای مادران دورکاری درنظر می‌گرفتند. کم نیستند مادران باسواد و فرهیخته‌ای که برای نگهداری از فرزند خانه‌نشین شده‌اند. این موضوع به مرور زمان افسرده‌شان می‌کند. در کنار آن مادرهایی هم داریم که زمان زیادی بیرون از خانه‌اند و نبودشان بحران‌هایی را برای تربیت فرزندان به‌وجود می‌آورد.
به‌عنوان یک مادر خبرنگار چه انتظاری از دست‌اندرکاران حوزه رسانه دارید؟
چه خوب است که مسئولان و مدیران هر حوزه خبری و رسانه‌ای شرایط مادران را درک کنند و تفاوتی بین خبرنگاران رسمی و غیررسمی قائل نشوند.
اگر حضور بانوان تحصیلکرده و فعال را در جامعه می‌طلبند باید امکان فعالیت آنها را هم فراهم کنند.
در همینه زمینه :
