خراش خارجی‌ها بر تن تراکتور

زوانیمیر سولدو، سرمربی کروات تراکتور که از ابتدا هم حضورش در این تیم عجیب به‌نظر می‌رسید، سرانجام با توافق دوطرفه از تیم تبریزی جدا شد. سولدو رزومه لاغری داشت که نشان می‌داد در طول 10سال گذشته، فقط 2سال سر کار بوده است. تردیدهایی که زمان حضور او به‌وجود آمد، در ادامه با عملکرد ضعیف تراکتور زیرنظر این مربی تشدید هم شد. او تیمش را زمانی تحویل داد که تراکتور از آخر چهارم است و جدی جدی خطر سقوط را حس می‌کند. محمدرضا زنوزی، مالک تراکتور به‌طور کلی در مدیریت این باشگاه کارنامه ضعیفی دارد، اما بدترین بخش از کار او مربوط می‌شود به تعامل با خارجی‌ها. هر مربی و بازیکنی که زنوزی برای تراکتور گرفت، کارایی کم و ضرر فراوان داشت. حالا هم سولدو به لیست امثال توشاک، دنیزلی، ژرژ، استوکس، اروین، کنستانت و... اضافه شده است.
در پرونده خارجی‌های چند سال اخیر تراکتور، تنوع عجیبی از زیان‌ها دیده می‌شود. امثال جان توشاک یا بازیکن مریض‌احوالی همچون کوین کنستانت اصلا شرایط کار را نداشتند و فقط به قصد کسب درآمد، با قراردادهایی که به سودشان تنظیم شده بود، راهی تبریز شدند.
 دنیزلی آدم خوش‌طینتی بود، اما دیگر سن و سالش برای کار پرفشار کفاف نمی‌داد. استوکس از نظر فنی عالی بود، ولی جنبه‌های ضعیف انضباطی و اخلاقی‌اش باعث شد خیر او به تیم نرسد؛ بلایی که بعدا به شکل بدتری سر پرسپولیس هم آورد. سولدو هم که از اول «اشتباهی» بود. به‌طور کلی به‌نظر می‌رسد آمد و رفت این خارجی‌ها، فقط جیب یک‌سری واسطه را پرکرد. تا ببینیم داستان ارطغرول ساغلام به کجا می‌کشد؛ هرچند تراکتور او واقعا خوب فوتبال بازی می‌کرد.