سرچشمه خشکید

خبری که این روزها در رسانه‌ها و فضای مجازی داغ شده و حساسیت فعالان محیط‌زیست را به‌دنبال داشته، خشک‌شدن چشمه گوهرنگ در استان چهارمحال و بختیاری است. در واقع چشمه کوهرنگ که از دامنه‌های زردکوه سرچشمه می‌گیرد و تأمین‌کننده آب 4 استان چهارمحال و بختیاری، اصفهان، خوزستان‌ و یزد بوده و سرچشمه رودخانه‌های زاینده‌رود، کارون و بخشی از دز است، به‌علت تناسب‌نداشتن بارندگی‌ها و میزان برداشت آب، پس از هزاران سال خشک‌شده و آب ذخیره‌‌شده‌ سد کوهرنگ برای تأمین آب مردم این منطقه هم تمام‌شده است. یکی دیگر از دلایل خشک‌شدن چشمه کوهرنگ که کاربران فضای مجازی به آن واکنش نشان داده‌اند، اجرای طرح انتقال آب و احداث تونل‌های دوم و سوم «کوهرنگ» است که منجر به خشک‌شدن رستگاه‌ چشمه‌شده و آنطور که فعالان محیط‌زیست می‌گویند، اگر همینطور پیش برود، 50درصد مردم استان چهارمحال و بختیاری مجبور به کوچ اجباری از این استان هستند. البته بحران کم‌آبی در این استان از سال‌ها پیش آغاز شده و امروز دارد تبدیل به فاجعه‌ای بزرگ می‌شود. خشکسالی‌های اخیر از سال آبی 86-85 در این استان آغاز شده‌ و در طول این سال‌ها بین یک‌هزارو۲۰۰ تا یک‌هزارو۵۰۰ میلی‌متر کمبود بارش در استان گزارش شده که معادل نبود هیچ بارشی به‌مدت ۲سال است؛ یعنی چهارمحال و بختیاری در حالی وارد سال آبی 1401-1400 شده است که با کاهش ۴۰درصدی بارش‌‌ها در سال آبی گذشته روبه‌رو بوده و دومین استان کم‌بارش کشور اعلام شده است. درست است که بخش زیادی از این خشکسالی به‌علت کم‌شدن بارندگی‌ها‌ست اما کارشناسان معتقدند که در این شرایط برای جلوگیری از هدررفت سرمایه‌های ملی و ایجاد توقع در استان‌های مقصد بهتر است به جای بازی با اعداد، واقعیات آبی درنظر گرفته شود و بیش از این سرمایه‌های ملی نابود نشود. بنابراین لازم است ضمن صرفه‌جویی و مدیریت صحیح در مصرف آب، اجازه ندهیم شرایط از این حادتر شود.