فراتر از بازیکن‌سالاری

وقتی می‌گوییم «بازیکن‌سالاری» دقیقا داریم در مورد پدیده‌هایی مثل پیوستن سروش رفیعی به فولاد برای نیم‌فصل(!) حرف می‌زنیم؛ اتفاقی که بعید است هیج کجای دنیا رخ دهد، اما فولاد بابت رقم خوردن آن صدها میلیون تومان هزینه کرد. جالب است که تیم اهوازی حتی درگیر بازی‌های آسیایی هم نیست که بشود به‌نوعی این انتخاب را توجیه کرد. آنها کلا برای 15 بازی لیگی و احتمالا یکی دو مسابقه حذفی سروش را جذب کردند. در هفته اول اصلا کارت بازی رفیعی صادر نشد و در مسابقه دوم هم که او مقابل پرسپولیس در ترکیب اصلی فولاد قرار گرفت، تبدیل به یکی از بدترین بازیکنان زمین شد. البته تعجبی هم ندارد. او سه ماه است تمرین نکرده و فقط نیم‌فصل طول می‌کشد تا آماده مسابقه شود، بعدش هم پولش را از فولاد می‌گیرد و به پرسپولیس می‌رود. خسته نباشید واقعا!