کابل در شوک حمله

یک روز پس از حمله تروریستی کابل، مردم این شهر همچنان در شوک فرو رفته‌اند. افغان‌ها دیروز را در غم از دست دادن 103نفر از شهروندان پایتخت، عزای عمومی اعلام کردند اما دیگر عزای عمومی هم چاره درد آنها نیست. شمار زخمی‌های حمله انتخاری دیروز که از سوی نیروهای طالبان انجام شد، از مرز 240 نفر گذشته و بیمارستان‌های این شهر با کمبود تخت برای مداوای قربانیان مواجه شده‌اند. این حمله درست 7روز پس از آن رخ داد که گروه دیگری از نیروهای طالبان طی حمله به هتل اینترکانتیننتال در سوی دیگر شهر 18نفر ازجمله تعدادی خارجی را کشتند. مردم کابل اکنون هم غم‌زده کشتار پی‌در‌پی در این شهر هستند، هم خشمگین از ناتوانی دولت در تأمین امنیت. «کجا برویم؟ چطور زندگی کنیم؟ هیچ کجا امنیت نداریم؛ انگار اصلا دولتی نداریم. ما چه کنیم؟» این جملات را خبرنگار رویترز دیروز در گزارشی به نقل از یکی از مغازه‌داران چهارراه صدارت نوشته که روز شنبه صحنه حمله انتحاری بود؛ حمله‌‌ای که مهاجم در آن یک خودروی آمبولانس بمب‌گذاری‌شده را میان جمعیت منفجر کرد. شدت حمله و تلفات ناشی از آن به حدی بود که تا 4ساعت پس از حمله، نیروهای امدادی و پلیس مشغول جمع‌آوری جنازه‌ها و انتقال مجروحان به بیمارستان‌ها بودند. این حمله پس از حمله خرداد امسال، بزرگ‌ترین حمله تروریستی طی سال‌های پس از سقوط طالبان بوده است. آن حمله که 151کشته به جا گذاشت نیز چند خیابان آن‌طرف‌تر از چهارراه صدارت رخ داد. در آن حمله نیز که از سوی نیروهای طالبان انجام شد، همچون حمله اخیر بیشتر قربانیان مردم عادی بودند.

مردم افغانستان 4دهه گذشته را با بوی باروت و خون روزگار گذرانده‌اند اما طی 3سال اخیر این کشور با افزایش حملات انتحاری، بمب‌گذاری و دیگر انواع اقدامات تروریستی روبه‌رو بوده است. گویی طالبان و داعش در خونریزی از هم سبقت گرفته‌اند. طی 30روز گذشته 220نفر از افغان‌ها قربانی این حمله‌ها شده‌اند. غیراز ساختمان‌های دولتی و نظامی، بیمارستان‌ها، مساجد، دانشگاه‌ها، مراکز خیریه و مؤسسه‌های فرهنگی نیز هدف حملات این دو گروه تروریستی بوده‌اند. مردم بی‌گناه افغانستان، 17سال پس از سقوط طالبان، همچنان قربانی اصلی جنگ هستند.