برخورد نزدیک
شهرداری‌ها بسان ارتش هماره در حال آماده‌باش
علی نوذرپور/شهردار منطقه22
عمری در وزارت کشور، مسئولیت پشتیبانی فنی و تدارکاتی شهرداری‌ها را بر عهده داشتم؛ تقریبا 2دهه‌ونیم. در همه اوضاع و احوال شهرداری‌ها غور و بررسی کردم. دستورالعمل‌ها، آیین‌نامه‌ها و بخشنامه‌های مختلف برای انتظام امور این سازمان عمومی تهیه و ابلاغ شد و به‌نظر می‌رسید که همه اوضاع و احوال شهرداری‌ها را درک کرده‌ام و بر همه مسائل و مشکلات آنها واقف و آگاهم.
اما همه آن اطلاعات، آگاهی و دانستنی‌ها در شهرداری‌ها یک طرف و این حضور قریب یکساله در شهرداری تهران - منطقه22 -
یک طرف. اساسا تصور نمی‌شد این همه پیچیدگی و تنوع در وظایف و مأموریت‌های شهرداری؛ بسان آنچه به‌صورت عینی درک شد. این حضور کوتاه، تجربه‌ای بس سترگ و گرانسنگ است از شناخت عینی وظایف شهرداری تهران.
در شهرداری افراد تنها در ساعات موظف اداری کار نمی‌کنند، بلکه زمانی که در خانه در حال استراحت هستند، نیز باید مترصد اعلام حضور در مکان کار باشند چون احتمالا سیلی، زلزله‌ای یا حریقی دامنگیر خانه یا خانه‌هایی شده است یا اینکه در کارگاه ساختمانی کسی زیر آوار مانده است یا بالابری سقوط کرده است و یا آبگرفتگی به‌وجود آمده است یا ترافیک مردم را گرفتار کرده است یا ده‌ها نمونه اینچنینی.
در شهرداری، امکان درگیری هست؛ هنگام جلوگیری از سد معبر یا اینکه جلوگیری از ساخت‌وساز غیرمجاز یا تصرفی غیرقانونی و متعاقب آن حضور در محاکم قضایی و احیانا جریمه و یا حتی زندان. این اتفاق از صدر و ذیل شهرداری را می‌تواند دربرگیرد و هیچ‌کس ایمن از این وقایع نیست و می‌تواند دامن همه کارکنان شهرداری را در بر گیرد.
پیچیدگی وظایف و مأموریت‌های شهرداری از طرفی و ناکافی بودن قوانین و مقررات برای انتظام امور شهری، احتمال خطا و اشتباه را برای همکاران بنده در شهرداری بالا برده است و متأسفانه حمایت‌های قضایی کافی وجود ندارد. این امر زمانی مزید بر علت می‌شود که تصور واقع‌بینانه‌ای از شهرداری نزد سازمان‌ها و دستگاه‌های عمومی دولتی و غیردولتی وجود ندارد و آنها به خطا در معرض قضاوت‌های نادرست‌اند. برای همه اینهایی که آورده شد و موارد دیگر، اضطراب، استرس و فشار روانی هماره با کارکنان شهرداری است؛ از این‌رو مدیریت در این سازمان‌ها باید بسیار هوشمندانه و نیز انسانی باشد؛ مدیریتی که تعالی منابع انسانی را باید مدنظر داشته باشد و اضطراب‌ها و نگرانی‌ها را کنترل کند و ضمن بهره‌گیری از ظرفیت‌های فنی و اداری کارکنان، سلامت روانی و جسمی همکاران را نیز تضمین کند.
