موزه
خانه عزت، آباد است
اگر خانه جلال آل‌احمد و سیمین دانشور بعد از مرگ‌شان در تهران به موزه تبدیل شد، خانه عزت‌الله انتظامی، آقای بازیگر سینمای ایران پیش از مرگ موزه بود؛ خانه‌ای یک طبقه در محله قیطریه تهران که سال 91 آقای خاص تصمیم گرفت آن را در دسترس عموم مردم و به‌خصوص علاقه‌مندان سینما قرار دهد. به گزارش همشهری، شهرداری تهران عملیات اجرایی تبدیل خانه به موزه را در اسفند 91شروع کرد و در اردیبهشت 92 این خانهموزه را به بهره‌برداری رساند. البته خانه به‌شکلی نگهداری شده بود که گویی انتظامی در موزه زندگی می‌کرد. او که کمترحاضر شد نقشی در سریال‌های تلویزیونی بپذیرد، ظاهراً این وسواس تحسین‌برانگیزش در مورد نگهداری از خانه‌اش هم اتفاق افتاده است؛ خانه‌ای که با معماری سنتی هویت خود را حفظ کرد؛ گرچه شخص عزت‌الله انتظامی به این خانه هویت ویژه‌ای داده است. او از همان ابتدای حضورش در قاب سینما برای فیلم گاو به قدری درخشان ظاهر شد که جوایز بین‌المللی به دست آورد و طی سال‌ها فعالیت در تئاتر و سینما به جوایز بی‌شماری دست یافت؛ جوایزی که حالا جزئی از خانهموزه انتظامی است و در کنار آن دست‌نوشته‌ها و بریده‌های جراید دیده می‌شود.
درِ چوبی حیاط خانه انتظامی در روزگاری که تهران محصور برج‌ها، ساختمان‌های عریض‌وطویل با سازه‌های فلزی، گویی هویت خود را از دست داده، غنیمتی است. دیوارهای آجری و حیاطی که باغچه‌های سرسبزی دارد و اتاق‌هایی که گرم است. اینجا زمانی پاتوق جمشید مشایخی، داوود رشیدی، علی نصیریان، محمدعلی کشاورز و... بود؛ دوستان سینماگر انتظامی که آنجا گردهم می‌آمدند و حالا از این جمع 2 چهره برجسته سینما پر کشیده‌اند. با ورود به خانه نمی‌توان از آنها یادی نکرد، وقتی که تندیس عزت‌الله انتظامی و بقیه ایستاده در جای‌جای خانه آنها را یادآوری می‌کند؛ آن هم با پیشینه طولانی‌مدت در سطح اول عرصه سینما. البته مجسمه چهره‌هایی چون پرویز فنی‌زاده هم دیده می‌شود. خانه‌ای که یادآور خاطرات بسیاری است و انتظامی در زمان تبدیل آن به خانهموزه چنین گفت: «چندی پیش اینجا خانه من بود، اما اکنون خانه همه عاشقان صحنه و نمایش است، خانه‌ام آباد است، خانه‌ام نورانی است، چون شما اینجایید.»
به‌دلیل وسعت قابل توجه ساختمان این خانهموزه بخش‌های مختلفی برای بازدید، گذراندن اوقات فراغت و به نوعی قرار گرفتن در داخل تونل سینما دارد؛ مانند اتاق شهرفرنگ که با تعبیه دوربین‌هایی شبیه دریچه‌های شهرفرنگ بازدیدکننده‌ها را شگفت‌زده می‌کند. اتاق تماشاگه زمان که تندیس خودش و دیگران پیش روی مردم قرار می‌گیرد و البته یک کافی‌شاپ نیز در آنجا تعبیه شده است. این کافی‌شاپ متعلق به گلنوش فرزند انتظامی است و بازدیدکننده‌ها با حضور در این خانهموزه می‌توانند از امکانات این کافه استفاده کنند.
در همینه زمینه :
