تابلوهای بربادرفته

سیدسروش طباطبایی‌پور | روزنامه‌نگار

دیروز خرامان‌خرامان، سوار بر خودرو متأسفانه تک‌سرنشین خود، خیابان ولیعصر(عج) نازنین را از بالا به پایین گز می‌کردم و از خنکای مطبوع هوای اواخر شهریور حظ می‌بردم و زیر سایه چنارهای باشکوه این بلندترین خیابان تهران آواز می‌خواندم که یک‌هو چشمان مبارکم به تابلوی راهنمایی «حاشیه‌نمای چپ» گیر کرد که در وسط خیابان روی جدول سیمانی کاشته شده بود، تابلویی که شهروندی احتمالا ملاک آن را با تابلوهای تبلیغاتی اشتباه گرفته و پوستری کاغذی روی آن چسبانده بود که یعنی من ملکی 60متری با امکانات کامل دارم و شما رانندگان عزیز، به‌جای توجه به علائم راهنمایی و رانندگی، به پیام من خودخواه توجه کنید و ملک با ویوی ابدی مرا بخرید تا سعادتمند شوید و اگر احیانا، به‌خصوص در شب، به این تابلوی شب‌تاب توجه نکردید و به جدول وسط خیابان هم برخورد کردید، خیلی اشکال ندارد، چون من پول‌لازم هستم و باید ملک 60متری‌ام را در خیابان زعفرانیه بفروشم.
باور نمی‌کردم و تصورم این بود که این برگه سفید را باد به اشتباه روی تابلو راهنمایی نشانده، وگرنه مگر می‌شود شهروندی این‌قدر خودخواه در میان ما پایتخت‌نشین‌ها زندگی کند که پیام خود را به خود تابلو ترجیح دهد؟ اما یک‌هو به دومین تابلو جدول وسط خیابان ولیعصر‌(عج) هم رسیدم که آن هم با همان برگه تبلیغاتی پوشانده شده بود. با اخم سخنی درشت نثار آن باد بی‌حیا و نادان کردم و به تابلوی سوم رسیدم و تابلوی چهارم و پنجم و... که دریافتم باد بی‌معرفت تقریبا از میدان تجریش تا پل پارک‌وی همه تابلوهای وسط خیابان را با این تراکت تبلیغاتی پوشانده وقتی از زیر پل پارک‌وی وارد بزرگراه مدرس شدم، بادی از پنجره خودرو به داخل وزید و لرزه‌ای بر اندامم انداخت و رشته افکارم را پاره کرد و باعث شد هر آنچه از تابلو و تراکت و رفتار غیرشهروندی باد دیده بودم فراموش کنم و حواسم تنها به رانندگی خودم باشد، نه تابلوهای بربادرفته.