نكته بازی

بفرمایید بزنید توی سرمان!
عادت خاصی بین برخی بازیکنان این نسل از تیم ملی وجود دارد که واقعا عجیب است. اسمش را شاید بشود «روحیه طلبکاری» گذاشت. اینها اصلا عقبگرد ندارند و تحت هیچ شرایطی مقصر نیستند. مثلا شجاع خلیل‌زاده که با اخراج ناشیانه‌اش در نیمه‌دوم بازی با کره‌شمالی کار را برای ملی‌پوشان سخت کرد، بعد از بازی یک تصویر بدون شرح از پرش بلند و سرزنی‌اش در این بازی منتشر کرده تا مثلا نشان بدهد کارش خیلی درست است. انصافا اگر ما جای او بودیم، شاید بعد از اشتباه به این بزرگی تا یک هفته دست به گوشی نمی‌زدیم، اما این نسل واقعا فرق دارند. محمدحسین کنعانی‌زادگان هم بلافاصله بعد از بازی تصویری از قطع توپش روی یکی از ضد‌حملات کره را استوری کرد تا یادمان باشد در زمانه چه بزرگانی نفس می‌کشیم. خدایا شکرت!

اول سر پا شو، بعد!
یکی از دغدغه‌های مدیران باشگاه پرسپولیس از ابتدای فصل، تمدید قرارداد با اوستون اورونوف بوده است. وینگر ازبکستانی، فصل گذشته عملکرد بسیار خوبی در پرسپولیس داشت و طبیعی است که هواداران برای تمدید قرارداد او، به باشگاه فشار بیاورند. رضا درویش و همکارانش هم تمرکزشان را روی همین مسئله گذاشته‌اند. با این حال اخبار جسته و گریخته‌ای که به گوش می‌رسد، حاکی از آن است که اورونوف هنوز جواب روشنی به باشگاه نداده. چیز عجیبی هم نیست البته. کسی نمی‌تواند انتظار داشته باشد فورا دو طرف توافق کنند و کاغذها را امضا بزنند. امروز اما یک نکته مهم‌تر وجود دارد؛ اینکه اصلا ما در این فصل اورونوفی ندیده‌ایم که قرار باشد بماند یا برود! او یا مصدوم بوده، یا همچون یک شبح در زمین پرسه می‌زده است. اگر قرار باشد اورونوف بعد از این هم همین فرم را داشته باشد، بدون تعارف تمدید با این بازیکن آنقدرها هم برای باشگاه مفید نخواهد بود. شما اول سر پا شو، بعد ناز کن!