یواشکی چشمک بزن برنده شو!

  نام: هیچ، هیچ، چشمک
  موقعیت: خیابان مرتضوی
***
ابزار این بازی 3 قطعه کاغذ و یک خودکار است. اجرای این بازی سه‌نفره ، اما در گروه‌های چندنفره هم قابل اجراست‌. هدف اصلی در این بازی بالا رفتن سرعت عمل و همچنین دقت بود. «سیدرسول امینی»، تهران‌پژوه درباره نحوه اجرای این بازی در خیابان مرتضوی توضیح می‌دهد: «بعد از انتخاب 3 قطعه کاغذ، روی 2 قطعه کلمه هیچ و روی کاغذ سوم کلمه چشمک نوشته می‌شد. مرحله دوم تا کردن کاغذ‌ها بود. باید کاغذ‌ها به ‌نحوی تا شود که نوشته‌های آن قابل رؤیت نباشد تا کسی وسط بازی فرصت تقلب را پیدا نکند.ف بیشتر هدف از این کار قایم‌شدن کاغذ چشمک بود.
 از اینجا به بعد نوبت شرکت‌کنندگان است تا یکی از کاغذ‌های تاشده را بردارند. هر شرکت‌کننده‌ای که کاغذ چشمک به دستش بیفتد، گل بازی از اینجا شروع می‌شود؛ نفری که این کاغذ را برمی‌دارد باید جوری چشمک بزند که نفر سوم متوجه چشمک‌زدنش نشود. برای این کار حتما باید سرعت و دقت بالایی داشته باشد، چراکه با کوچک‌ترین اشتباه مجازات می‌شود.»
اما اینکه تکلیف برنده و بازنده این ماجرا چه می‌شود، قصه جالبی دارد. امینی می‌گوید: «برنده بازی کسی بود که با موفقیت می‌توانست چشمک بزند و برای بازنده هم براساس تصمیم جمع مجازاتی درنظر گرفته می‌شد. البته هرچه تعداد بازیکنان بیشتر می‌شد، به کاغذهای کلمه هیچ اضافه می‌شد. بچه‌ها از دل همین بازی‌ها با روحیه کار تیمی، برد و باخت و شکست‌ها آشنا می‌شدند.»