نذری‌های خاص
ادای نذر از سال‌های دور پای ثابت مراسم مسلمیه در ری بوده است. مردم ری در کنار تهران‌نشین‌ها که برای حضور در مراسم باشکوه مسلمیه با هر وسیله‌ای خودشان را به ری می‌رساندند، با انواع و اقسام نذری‌ها از عزاداران پذیرایی می‌کردند و همین ادای نذری یکی از سنت‌های مهم مسلیمه در سال‌های دور بوده است.
ری از سال‌های دور مملو از سبزی‌کاری بود و مردم در بسیاری از مراسم رسمی و غیر‌رسمی از چنین امتیاز منحصربه‌فردی بهره می‌بردند. اهالی ری برای پذیرایی از عزاداران مسلمیه هم به محصول اصلی ری که سبزی بود، رجوع می‌کردند. سیدمحسن ماجدی، ری‌پژوه و مدرس دانشگاه، دراین‌باره می‌گوید: «در سال‌های دور و به‌طور خاص در دوره قاجار که تهیه سوخت برای مردم کار آسانی نبود، نان و پنیر و سبزی به قوت غالب آنها تبدیل شده بود و اهالی ری که دسترسی آسانی به سبزی‌کاری‌ها داشتند، وعده غذایی‌شان نان و پنیر و سبزی یا نان و ماست بود. مردم در مسلیمه هم نذرشان را با نان و پنیر و سبزی ادا می‌کردند و معروف بود که در مسلمیه نان و پنیر و سبزی نذر می‌کنند.»
ادای نذر در مسلمیه با آداب خاصی همراه بوده است. مردم برای ادای نذر در مسیر رسیدن عزاداران به حرم عبدالعظیم(ع) قرار می‌گرفتند و با شیوه‌ای که مخصوص اهالی ری بود، از عزاداران پذیرایی می‌کردند. ماجدی درباره آداب ادای نذر در مراسم مسلمیه می‌گوید: «یکی دیگر از نذرهایی که به‌واسطه وجود دامداری‌ها در ری ادا می‌شد، فرنی و شیربرنج بود که دستور پخت نسبتا آسانی هم داشت. مردم نذر می‌کردند که مثلا یک‌من فرنی بین عزاداران مسلمیه پخش کنند و اینگونه نبود که به‌طور کامل از یک هیأت پذیرایی کنند. اهالی ری، فرنی و شیربرنج را در کاسه‌های سفالی می‌ریختند و با یک قاشق در مسیر رسیدن عزاداران به مراسم مسلمیه که در بازار و حرم عبدالعظیم(ع) برگزار می‌شد، قرار می‌دادند.»
نذر شمع هم یکی از نذرهای خاص مراسم مسلمیه بود که از نخستین سال‌های برپایی این مراسم در ری ادا می‌شد. در سال‌های دور که هنوز تیرهای چراغ‌برق در شهرری نصب نشده بود، مردم برای روشن‌کردن مسیر عزاداران مسلمیه، شمع روشن می‌کردند تا نذرشان را هم ادا کرده باشند. ماجدی درباره تجمع نذر‌کننده‌های مسلمیه می‌گوید: «مردم معمولا برای ادای نذرشان به مسیر سقاخانه و بازار چهارسوق که عرض کمتری داشتند، نمی‌رفتند و ترجیح می‌دادند در طول خیابان منتهی به حرم عبدالعظیم(ع) که عریض‌تر بود، بایستند. البته در کاروانسرای دوقلو در بازار چهارسوق و خروجی‌های حرم عبدالعظیم(ع) نذری‌هایی مثل آش شوربا توزیع می‌شد؛ اما تجمع نذرکننده‌ها در خیابان حرم بیشتر بود.»
در همینه زمینه :
