مصاحبه
آیا در آمریکا برای نوع پوشش آزادی مطلق وجود دارد؟
بررسی قوانین پوشش در دانشگاه‌های ایالات متحده آمریکا با نگاهی بر تحقیق و پژوهش محمدمهدی عباسی، کارشناس مسائل آمریکا
شهره کیانوش‌راد-روزنامه‌نگار
همواره یکی از مهم‌ترین سؤالاتی که در میان مردم و به‌ویژه نخبگان وجود دارد این است که آیا قوانین پوشش تنها منحصر به کشور ما یا برخی جوامع اسلامی است؟ «محمدمهدی عباسی»، کارشناس مسائل آمریکا برای یافتن این پرسش، قوانین پوشش در دانشگاه‌های آمریکا را بررسی کرده و پژوهشی درباره این موضوع انجام داده است. او می‌گوید: «نتیجه این پژوهش در 15دانشگاه آمریکا نشان می‌دهد که قوانین و محدودیت‌ها در تمام کشورها وجود دارند و در این دانشگاه‌ها هر فرد نمی‌تواند با هر نوع پوششی در محیط دانشگاه حضور یابد.» خواندن این پژوهش می‌تواند پاسخگوی برخی سؤالات و ابهامات ما درباره آزادی پوشش و آشنایی با قوانین و محدودیت‌های اعمال شده باشد.
1. دانشگاه فلوریدا
نوع پوشش باید مرتب، تمیز و بازتاب‌دهنده الزامات شغلی باشد. پوشش، شامل مواردی چون پوشیدن کمربند، پوشیدگی قسمت پایینی سینه (شکم و پوشش حاجز) باشد، سایز شلوارها نیز به درستی تعیین شده باشد و بخش بالایی آن به‌گونه‌ای نباشد که با کار تداخل پیدا کند یا توجهات غیرضروری را به خود جلب کند.
2. دانشگاه فلوریدا، پرستاری
آیتم‌های غیرقابل پذیرش برای حضور در آزمایشگاه کلینیکال: شلوار جین، شلوارک (شورت، شلوارهای کوتاه)، دامن‌های بالاتر از زانو، تاب‌های بدون بند و تاب‌های کامیزول، تاب‌های بدون آستین، لباسهای تنگ و بدن‌نما، استفاده از اشیای پرزرق و برق و بدلیجات، کفش ورزشی، صندل یا بوت، کفش‌های پاشنه‌باز و جلوباز، تتو (خالکوبی) قابل مشاهده، ناخن‌های اکرلیکی و پولیش شده، عطر و ادکلن و آدامس.
3. دانشگاه آریزونا، کالج پزشکی فینکس
کراوات در بیشتر شرایط پیشنهاد می‌شود.
طول دامن‌ها و لباس‌ها باید به‌گونه‌ای باشد که تا زانو بیاید و شرایط فعالیت را در کلینیک فراهم کند.
گردنبندها نباید آشکار باشند.
شلوارهای کارگو، جین و لگینگ (شلوارهای تنگ یا ساپورت‌ها) مناسب نیستند.
4. دانشگاه UCLA، بخش بهداشت
شورت‌ها و شورتک‌ها، دامن‌های خیلی کوتاه، تاپ‌های رکابی یا تی‌شرت‌های عضله‌ای، تی‌شرت‌های بدون یقه، سوئیت‌شرت، جین آبی و لباسهای جورواجور و عجیب، برای محیط کار حرفه‌ای، مناسب نیستند.
تتو یا دیگر انواع هنرهایی که روی بدن کار می‌شود باید حتی‌الامکان پوشانده شوند. هر نوع تتویی که ممکن است برای بیماران و بینندگان آزاردهنده باشد باید پوشانده شود یا از طریق باند یا آرایش قابل دیدن نباشد.
5. دانشگاه آلاباما، کالج هنرها و دانش‌ها
قوانین پوشش برای دانشجویانی که در کلینیک داخلی در مرکز گفتاری و شنیداری حضور پیدا می‌کنند، اعمال می‌شود. دانشجویان بالینی که در مکان‌ها و سایت‌های خارج از دانشگاه حاضر می‌شوند مسئولند قوانین پوششی را که برای آن مکان تدارک دیده شده، رعایت کنند.
از پوشیدن موارد زیر اجتناب شود:
1. لباسهای تنگ که حرکت را محدود یا آشکار می‌کنند.
2. دامن‌ها یا لباس‌هایی که کوتاه‌تر از بالای زانو هستند.
3. تاپ‌هایی که روی شانه را نمی‌پوشانند، پشت باز هستند یا بندهای اسپاگتی (باریک) دارند.
4. تاپ‌های کوتاه که پوست بدن را در نقاط مرکزی یا نواحی پشتی آشکار می‌کنند.
5. شلوارهای کوتاه یا دامن‌هایی که پوست نقاط مرکزی یا نواحی پشتی بدن را آشکار می‌کنند.
6. لباسهای جورواجور و عجیب همچون شلوار جین آبی، شورتک، لگینگ (ساپورت و شلوار تنگ) و تی‌شرت‌های لوگودار یا فلیپ‌فلاپ‌ها.
6. دانشگاه کالیفرنیا (UC Irvine Health)
نمونه‌هایی از پوشش‌های نامناسب:صندل‌های ساحلی، صندل سبک یا پای برهنه، تی‌شرت، لباسهای لوگودار و شعاردار، سوئیت‌شرت‌ها به‌جز تی‌شرت‌های مخصوص uc irvine health، لباسهای فرسوده و پاره و پوره و شلوارک‌ها.
7. دانشگاه کلمبیا، کالج VP&S
پوشش‌های زیر برای محیط‌هایی که با بیماران تعامل دارید، مناسب نیستند:
شلوارهای جین، لباسهای یک تکه (مانند لباس مکانیکی)، سوئیت‌شرت، شلوارهای عرق‌گیر، شورتک‌ها، لگینگ (شلوارهای تنگ یا ساپورت‌ها)، تاپ‌های رکابی، تی‌شرت‌های بدون یقه، لباسهای مخصوص تمرین ورزش، صندل‌ها یا کفش‌های جلوباز و کلاه‌های بیسبال.
8. دانشگاه کلرادو، مدرسه داروسازی و علوم دارویی
دانشجویان زن باید اینگونه لباس بپوشند:
شلوارهای مناسبی که برای کار طراحی شده‌اند، جامه باید به اندازه کافی بلند باشد تا میانه بدن را به خوبی بپوشاند. لباسهای کار، دامن‌ها و دامن‌های چاک‌دار نباید 2 اینچ بالاتر از زانو باشند. دامن‌ها و لباسهای جین مجاز است. درصورتی که پوشش لباس تا بالای زانو باشد پاها (پا، ساق پا، ران و ...) باید با پوشش کشسان یا جوراب کشی به درستی پوشانده شود.
پوشش‌های نامناسب شامل موارد زیر می‌شود:
لباسهای چروکیده، کثیف و ریش ریش، کلاه‌های بیسبال، فلیپ‌فلاپ‌ها (دمپایی لاانگشتی)، شلوارهای تنگ و چسبان اسپندکس، هر نوع یا هر رنگی از شلوارهای جین، شورتک‌ها، تی‌شرت‌ها و هرگونه از شلوارهای عرق‌گیر یا سوئیت‌شرت، دامن‌های کوتاه یا شلوارهایی که باعث پدیدارشدن بخش‌هایی از بدن می‌شود (مانند کتف‌ها، شکم، میانه بدن و باسن)، تاپ‌های هالتر و تاپ‌های رکابی و تاپ‌هایی که پشت باز هستند.
9. دانشگاه لوئیزیانا، کالج داروسازی
بخش‌هایی از قوانین پوشش:
لباسهای زیر باید به خوبی پوشانده شوند؛ به‌گونه‌ای که از زیر لباس‌ها دیده و آشکار نشوند.
دامن نباید کوتاه‌تر از 2 اینچ (5سانتی متر) از بالای زانو باشد در حالت ایستاده.
پوشیدن تاپ‌های با بند اسپاگتی، تاپ‌های هالتر و لباس‌هایی که میانه بدن را آشکار می‌کنند مجاز نیست.
پوشیدن شورت، شلوارهای کارگو، دامن‌های کوتاه و مینی‌ژوب‌ها تحت هیچ شرایطی مجاز نیست.
تی‌شرت‌های گرافیکی یا تاپ‌هایی که میانه بدن در آنها پیداست، تحت هیچ شرایطی مجاز نیست.
10. دانشگاه لیبرتی
از پوشیدن موارد زیر اجتناب شود:
شلوارهای جین از هر رنگی، شلوارهای کشی زنانه، شورتک‌ها، سوئیت‌شرت‌ها، لباس‌هایی که روی آنها طراحی صورت گرفته و کفش‌های جیغ و نامناسب محیط (مانند کفش تنیس، کفش ورزشی یا فلیپ‌فلاپ).
11. دانشگاه کلرادو، کالج پرستاری
هرگونه پوشش کوتاه، تنگ یا به‌طور کلی بدن‌نما نامناسب برای این محیط است.
نمونه‌هایی از پوشش‌های نامناسب:
دنیم (شبیه‌جین)، سوئیت‌پنت، شلوارهای ورزشی، شورتک‌ها از هر نوعی، لباسهای یکپارچه (مثل لباس مکانیکی)، لگینگ (شلوارهای تنگ و چسبان یا ساپورت‌ها)، تاپ‌های رکابی و هر نوع اسپندکس (شلوار تنگ کشسان) یا شلوار بدن‌نما مانند شلوارک‌های تنگی که دوچرخه‌سواران می‌پوشند. نمایان ساختن میانه بدن (شکم و ناف و زیر سینه)، سارافون‌ها و لباسهای بنداسپاگتی، نامناسب و ممنوع هستند. لباسهای زیر نباید نمایان باشند. تتوهای قابل مشاهده باید پوشانده شوند.
12. دانشگاه دلاور، کالج آموزش و توسعه انسانی، اداره مطالعات بالینی
پوشش‌های نامناسب و غیرحرفه‌ای:
لگینگ‌ها (شلوارهای تنگ و چسبان)، شلوارهای یوگا و شلوارهای کشی
جین‌ها از هر رنگی، لباسهای ورزشی همچون سوئیت‌پنت‌ها یا سوئیت‌شرت‌ها، شورتک‌ها، تاپ‌های رکابی، تی‌شرت‌ها، تاپ‌های هالتر، دامن‌های کوتاه، لباسهای سوراخ سوراخ، لباس‌هایی که روی آنها متن یا تصویر وجود دارد، لباسهای شفاف (که زیر آنها معلوم است) و لباس‌هایی که شکم یا نقاط شخصی یا لباسهای زیر از زیر آنها پیداست. (چه در حالت ایستاده، نشسته یا خم شده).
13. دانشگاه آیووا، مراقبت‌های بهداشتی (Health care)
موارد زیر برای هنگام فعالیت مناسب نیستند:
شورت‌ها، دنیم‌ها (شلوارهای مشابه جین) از هر نوعی، شلوارهای یوگا یا دیگر شلوارهای مخصوص تمرین‌های ورزشی، تی‌شرت‌ها، سوئیت‌شرت‌ها، دمپایی‌های لاانگشتی، کفش‌های جلوباز، پیراهن یا لباس‌هایی که تصاویر نامناسب روی آنها ترسیم شده، لباسهای خیلی تنگ، خیلی کوتاه، بدن‌نما، لباسهای شل و باز و لباس‌هایی که میانه بدن یا باسن را آشکار می‌کنند.
14. دانشگاه کانزاس، مرکز پزشکی
بخشی از قوانین پوشش:
بلندی دامن نباید کوتاه‌تر از 3اینچ (6.7 سانتی متر) از بالای زانو باشد.
لباسهای بدن‌نما (لباس‌هایی که بخش‌هایی از بدن را آشکار می‌کنند) مجاز نیستند.
لباسهای زیر باید پوشانده شوند و آشکار نباشند.
تتوهای آشکار باید به شکل مناسبی پوشانده شوند؛ به‌گونه‌ای که به چشم نیایند.
15. دانشگاه مریلند، مدرسه پزشکی
موارد زیر برای محیط کار غیرقابل پذیرش و نامناسب محسوب می‌شوند:
لگینگ (شلوارهای نازک، تنگ و چسبان)، شلوارهای کشی، شلوارهای بالازانو، مینی‌ژوپ، تاپ‌های هالتر، تاپ‌های رکابی، سارافون‌ها، شلوارهای جین و دنیم(نوع کتان ضخیم شبیه به جین) از هر نوع یا هر رنگی، پیراهن‌ها و لباسهای کوتاه، لباس‌هایی که نواحی سینه را آشکار می‌کنند، پوشش‌هایی که لباسهای زیر از زیر آن قابل مشاهده است و لباسهای مخصوص ورزش و تمرین.
سوئیت‌شرت‌ها، سوئیت‌ژاکت‌ها، تی‌شرت‌ها، شورت‌ها، هر لباسی که روی آن نوشته یا گفته‌ای دارد و پوشش‌های خیلی باز و خیلی تنگ یا پوشش‌های آشکارکننده.