قاب فیروزه‌ای
نشانه‌ها
مریم پسیان
دوست من!
گاهی به زندگی‌ات نگاه کن.
تا به حال احساس گم شدن در پیچ و خم جاده‌های زندگی را داشته‌ای؟
سرگردانی و حیرت؛ این‌که ندانی کجا می‌خواهی بروی...
تصور کن می‌خواهی به سفر بروی؛
سفری که نخستین‌بار است مقصدش را هدف قرار داده‌ای و به راه آشنا نیستی؛
چه چیز‌هایی تو را کشان‌کشان و پرسان‌پرسان به مقصد می‌رسانند؟
پرسیدن از دیگران؟
نگاه‌کردن به علائم راه؟
دانستن جهت‌های جغرافیایی؟
و این‌که مقصد تو کدام جهت است؟
آفرین!
در مسیر زندگی هم همین است. اگر به علائم و نشانه‌ها توجه کنیم می‌بینیم خدایی که ما را به این دنیا آورده، برای مسیرهای ناهموار دنیایمان نشانه‌هایی گذاشته؛
نشانه‌ای به زیبایی سپیده دم...
که با شکافتن شب، نوید رسیدن روز و روشنایی را پس از تاریکی می‌دهد.
بیایید با هم یک قرار بگذاریم:
کمی به نشانه‌های زندگی که ما را از تاریکی نجات می‌دهند توجه کنیم.
اما چگونه؟
خالق نشانه‌ها همان خالق انسان است که می‌خواهد انسان، این نقاشی ناتمام خلقت را به کمال زیبایی و خلقتش برساند.
فقط کافی است به پروردگار نشانه‌ها پناهنده شوی.
چون تنها او می‌تواند از تاریکی دنیا نجاتت دهد
و در آغوشش آرام شوی... .
(برگرفته از سوره مبارکه‌ی فلق)
در همینه زمینه :
