ناقص نقش مردم در مقابله با آلودگی هوا

ادامه از صفحه ۳:این هموطن اهوازی می‌افزاید: من برای سربازی پسرم به تهران آمده بودم و در همین دو سه روزه سردردهای عجیبی گرفتم. من دارم از تهران فرار می‌کنم. چرا خیلی از کارهای اداری در شهرستان‌ها انجام نمی‌شود؟ ما به‌خاطر یک امضا این همه راه آمده‌ایم، نه فقط من بلکه از شهرهای دیگر مثل یزد، اصفهان، مشهد و... آمده بودند. او در ادامه اظهار داشت: با وجود اینترنت دیگر نیازی نیست به این سفرهای اجباری بیاییم. من و امثال من در تهران زیاد هستند. یکی از اقوام ما در کویت زندگی می‌کند، قسم می‌خورند که سال به سال اداره پلیس را برای گذرنامه‌هایشان نمی‌بینند چون از طریق اینترنت کارشان را پیش می‌برند. چرا ما نمی‌توانیم اینطوری باشیم؟ ماشین‌های تک‌سرنشین و موتور‌ها این وضعیت را به‌وجود آورده‌اند.  خانم جوان دیگری بدون اینکه اسمش را بگوید، اظهار داشت: من معمولا در هر حالتی مترو را ترجیح می‌دهم. حتی وقت‌هایی که آلودگی هوا وجود ندارد هم با مترو رفت‌وآمد می‌کنم اما خیلی‌ها عادت دارند که با ماشین شخصی تردد کنند. مثلا پدر من حاضر است یک‌ساعت زود‌تر سرکار برود ولی قبل از شروع ساعت طرح ترافیک وارد طرح شود. آن‌هم به‌خاطر این است که اتوبوس‌ها و مترو خیلی شلوغ و کرایه تاکسی‌ها گران است. او در ادامه تأکید کرد: تعداد وسایل حمل‌ونقل عمومی خیلی کم است. وضعیت آلودگی هوای تهران هم عمدتا صنعتی است و مربوط به کارخانه‌های اطراف تهران است. این خانم درباره مسئولیت شهروندان برای مقابله با آلودگی هوا می‌گوید: حداقل کاری که ما می‌توانیم انجام بدهیم این است که خودروهای شخصی را بیرون نیاوریم ولی خیلی از پدر و مادر‌ها ترجیح می‌دهند که بچه‌هایشان در خانه بمانند اما حاضر نیستند از خودروی شخصی استفاده نکنند. خانم ملک‌پور نیز که ۶۵سال دارد، درباره نقش شهروندان برای کاهش آلودگی هوا گفت: اگر همه ماشین‌های تک‌سرنشین رعایت کنند و از وسایل حمل‌ونقل عمومی استفاده کنند، از آلودگی هوا کاسته خواهد شد اما ما نیستیم که سرنوشت این مسائل را روشن می‌کنیم بلکه مسئولان باید کارشان را درست انجام دهند. اگر امکانات درستی وجود داشته باشد حتما مردم از آن استفاده می‌کنند.