گیشه بازهم اوج می‌گیرد؟

علی عمادی- روزنامه‌نگار

در آستانه سال جدید، بار دیگر زمزمه افزایش قیمت بلیت سینما به گوش می‌رسد و طبق پیشنهاد دست‌اندرکاران صنفی اکران، قرار است درصورت موافقت سازمان سینمایی، بلیت04 هزار تومانی برای برخی پردیس‌های مدرن درنظر گرفته شود. قیمت بلیت در سینما به دو عامل اصلی بستگی دارد؛ نخست سینماداران و تهیه‌کنندگان که در این هنر- صنعت، سرمایه‌گذاری کرده‌اند و دیگری مخاطبان که با خرید بلیت، به سینما رونق می‌بخشند. گروه اول توقع دارند مانند صنف‌های دیگر، در این اقتصاد متورم با افزایش قیمت، جلوی ضرر بیشتر را بگیرند و گروه دیگر باتوجه به قدرت خرید خود، با هرنوع افزایش قیمت، اولویت‌سنجی کرده و خیلی سریع کالاهایی از جنس فرهنگ را از سبد خانوار حذف می‌کند. تجربه سال‌های گذشته نیز این موضوع را تأیید می‌کند. براساس داده‌های جدول ارائه شده، با افزایش‌های چشمگیر قیمت بلیت سینما، از تعداد مخاطبان کاسته می‌شود. البته میزان استقبال از سینما صرفا به افزایش قیمت وابسته نیست و متغیرهای دیگری مثل روند کیفیت آثار یا ظهور رسانه‌های در دسترس‌تر را نیز باید درنظر داشت؛ اما در مجموع و با نگاه هزینه – فایده، هرنوع افزایش قیمت منجر به چنین کاهشی شده است. به‌عنوان مثال در دهه 60و با ثبات نسبی قیمت بلیت، نسبت مخاطبان سینما از جمعیت کشور به‌مراتب بیشتر بوده و هر ایرانی حدود 1.6بار در سال به سینما رفته است. در انتهای دهه70و با افزایش حدودا 20برابری قیمت بلیت، دو سوم سینماروها، قید آن را زدند و با لحاظ جمعیت، آمار نشان می‌دهد در پایان دهه 70از هر دو ایرانی یک نفرشان سالی یک‌بار به سینما رفته است. این درحالی بوده که هنوز اینترنت و گوشی‌‌های هوشمند و رسانه‌های جایگزین، نقشی در زندگی ما نداشتند. از نیمه دوم دهه 90باتوجه به کیفیت آثار تولیدشده در سینمای ایران و بهبود نسبی معیشت، به‌خصوص برای طبقه متوسط جامعه شهری، می‌رفت که استقبال از سینما افزایش پیدا کند که سروکله کرونا پیدا شد و سینما نیز مانند بسیاری از امور دیگر تحت‌الشعاع قرار گرفت. حال باید دید اهالی سینما ترجیح می‌دهند در شرایط رکود کرونایی، با افزایش قیمت بلیت سینما تاحدی جبران مافات کنند یا با ثبات نسبی قیمت، مخاطبان بیشتری را به سینماها بکشانند.

براساس داده‌های سالنامه‌های آماری فروش فیلم و سینمای ایران، تهیه شده در معاونت توسعه فناوری و مطالعات سینمایی