فضای شهری و نابرابری اجتماعی

کتاب «فضا و جامعه؛ فضای شهری و نابرابری اجتماعی» اثر دکتر عماد افروغ، نویسنده و جامعه‌شناس برجسته ایرانی، است که در 338صفحه در سال1394 از سوی انتشارات علم منتشر شد. این اثر به یک سؤال اصلی پاسخ می‌دهد: چه نسبتی بین فضا و اشکال فضایی شهری و اشکال اجتماعی به‌ویژه اشکال نابرابری اجتماعی و وجوه نوین آن، مثل تشدید نابرابری مرکز - پیرامون، تقسیم‌بندی‌های دیجیتال، پیشرفت‌های ژنتیک، بیوتکنولوژیک، نژادگرایی محیطی و امپریالیسم فرهنگی و فزونی یافتن اهمیت قومیت، جنسیت، نژاد و سیاست‌های هویتی، وجود دارد؟ و از این رو، چه الگویی، با توجه به وجوه مطلوب سادگی و صراحت، کلیت و جامعیت هرگونه الگویی، می‌توان برای فهم بهتر آرایش فضایی - اجتماعی گروه‌های مختلف در قلمرو شهری و پیامدها و تبعات آن به‌دست داد؟ فصول پنجگانه این کتاب عبارت است از:«فلسفی‌اندیشی فضایی»، «آرای اجتماعی فضا»، «نظریه‌های فضای شهری»، «نظریه‌های نابرابری اجتماعی»، «جدایی گزینی فضایی و پیامدهای آن». در پشت جلد کتاب می‌خوانیم: «در شرایطی که جدایی گزینی‌های فضایی به‌سوی جدایی کامل اقشار و گروه‌های مختلف اجتماعی باشد، محله‌های مورد نظر به زمینه‌هایی برای تعاملات و تماس‌های درون طبقاتی تبدیل خواهند شد. افزایش تماس‌های درون طبقاتی و کاهش تماس‌های بین طبقاتی منجر به کاهش نقش طبقات متوسط به مثابه گروه‌های مرجع در محله‌های فقیرنشین و در نتیجه تمرکز فقر و شکل‌گیری خرده‌فرهنگ خاص در محله‌های فقیرنشین خواهد شد. طبقات متوسط به‌مثابه دیگران تعمیم یافته برای طبقات پایین در محله ایفای نقش می‌کنند و در واقع یکی از معانی تأثیر محله‌ای یا همسایگی نیز همین گروه مرجع شدن طبقات متوسط است.»