عزت‌الله ضرغامی، وزیر پیشنهادی میراث‌فرهنگی دولت سیزدهم که در چندین جلسه در کمیسیون‌های متعدد برای ارائه برنامه‌های خود حاضر شده بود، راه‌اندازی شبکه تلویزیون اینترنت تخصصی حوزه گردشگری را یکی از برنامه‌های تحولی خود در وزارت میراث‌فرهنگی اعلام کرده است.
ایجاد شبکه تلویزیونی مختص گردشگری نزدیک به 2 دهه است که در دولت‌های مختلف توسط مسئولان وزارت میراث فرهنگی مطرح و پیگیری شده است و نتیجه آن نیز اختصاص بخشی از برنامه‌های شبکه نسیم و مستند برای پخش برنامه‌های گردشگری شد. این تلویزیون‌ها اما چندان موفقیتی در ارائه برنامه‌های مختص گردشگری برای ایران نداشتند.
حالا عزت‌الله ضرغامی ایجاد شبکه تلویزیونی گردشگری ایران را برنامه تحولی خود در وزارت میراث فرهنگی اعلام کرده است. گزارشی که عزت‌الله ضرغامی از برنامه‌های خود در وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی منتشر کرده است البته تنها مختص به ایجاد شبکه تلویزیون گردشگری نیست که او ارسال لایحه بر زمین مانده اهداف و وظایف وزارت میراث‌فرهنگی به مجلس را که ارائه آن توسط علی‌اصغر مونسان وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی به‌مدت یک سال به تعویق افتاده در دستور کار قرار داده است. این لایحه قرار است قانون اهداف و وظایف مشخص شده را برای مجلس ارسال کند.
براساس تحلیل عزت‌الله ضرغامی حدود ۴۰ درصد از مردم ایران و 30درصد کارکنان دستگاه‌های دولتی اصلاً سفر نمی‌روند که اگر شرایط برای سفر آنها وجود داشته باشد علاوه بر آورده‌های فرهنگی و رشد صنعت گردشگری، ایجاد اشتغال نیز به همراه دارد. بنابراین وزیر پیشنهادی به مجلس در برنامه خود گردشگری داخلی را در اولویت این وزارتخانه قرار داده است تا براساس ارزیابی او گردشگری فرهنگی، روستایی، تندرستی، خوراک، کسب‌وکار، پزشکی، کوهستان و شهری، حلال، رویداد، گردشگری آیینی، مذهبی و ورزشی کشور قابلیت پیشرفت بیشتر داشته باشند.
براساس برنامه عزت‌الله ضرغامی میراث‌فرهنگی ایران با تهدیدات جدی مواجه است که باید نسبت به کاهش آنها اقدام فوری داشت.
در این برنامه آمده است: قاچاق روزانه آثار تاریخی- فرهنگی به کشورهای همسایه، بلاتکلیف بودن وضعیت حریم‌های تپه‌ها و محوطه‌های تاریخی، عدم‌وجود سازوکارهای کافی برای بیمه آثار و بناهای تاریخی و فرهنگی، سکوت قانونگذار در قبال آثار ثبت نشده تاریخی- فرهنگی واجد ارزش، رشد قارچ‌گونه و غیرقابل کنترل اکتشافات و حفاری‌های غیرمجاز در کشور، عدم‌همکاری دستگاه‌های دخیل با موضوعات حفاظت میراث فرهنگی، موضوع حفظ بناهای ثبت شده ملی و جهانی و جلوگیری خروج از ثبت آنها، نبود سازوکارهای مناسب و کارآمد برای حمایت و حفاظت از میراث فرهنگی حاضر در فهرست ثبت آثار ملی، تعارض منافع شرکت‌های مرمتی با بخش‌های مختلف میراثی دستگاه، بی‌توجهی جدی به ظرفیت مرکز مطالعات میراث ناملموس در غرب آسیا، به صرفه نبودن قرار گرفتن آثار تاریخی فرهنگی در فهرست ثبت آثار ملی و تلاش مالکان برای خروج از ثبت، تداخل حل نشده بین حقوق عمومی و خصوصی در زمینه مالکیت میراث فرهنگی، نبود قوانین و مقررات به‌روز و کارآمد که تمام ابعاد و زوایای مسائل میراث فرهنگی را پوشش دهد، نبود طبقه‌بندی و دسته‌بندی یکپارچه آثار تاریخی- فرهنگی و شفاف نبودن سازوکارهای واگذاری بناهای تاریخی و فرهنگی توسط صندوق توسعه و احیا ازجمله جدی‌ترین تهدیدها برای میراث فرهنگی کشور است.
در حوزه صنایع‌دستی نیز مواردی ازجمله عدم‌معرفی صنایع‌دستی ایرانی به گردشگران با به‌کارگیری و آموزش روش‌های نوین تبلیغ و بازاریابی و فروش، ناکافی بودن نمایشگاه‌های ثابت و مناسب برای ارائه صنایع‌دستی در مراکز استان‌ها و شهرها، جدا شدن صنایع همچون صنعت فرش دستباف از فهرست صنایع‌دستی، بی‌توجهی به برند‌سازی در حوزه صنایع‌دستی، عدم‌حمایت از سرمایه‌گذاران در بخش صنایع‌دستی به‌منظور حفظ این صنعت، ایجاد اشتغال پایدار و تحقق یکی از عرصه‌های بروز اقتصاد مقاومتی، عدم‌همکاری مناسب بانک‌ها در اعطای تسهیلات مناسب به فعالان صنایع‌دستی، عدم‌فرهنگسازی مؤثر به‌منظور استفاده کاربردی به جای استفاده تزئینی از آنها و اضافه شدن به فهرست اقتصاد خالق و دانش‌بنیان کردن آن، عدم‌کارآمدی برخی از قوانین نظیر مشکلاتی که قانون کار درخصوص کارگاه‌های سنگ‌های قیمتی، صنعت گوهرتراشی و طلا و جواهر به‌وجود آورده است.
ورود صنایع‌دستی خارجی بی‌کیفیت و تأثیر جدی بر تولیدات داخلی، عدم‌اعطای درجه هنری به هنرمندان صنایع‌دستی و پراکندگی رسیدگی به وضعیت هنرمندان در وزارتخانه فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزارت میراث، عدم‌تقویت و رفع موانع مشاغل خانگی، نبود رشته‌های دانشگاهی مرتبط با صنایع‌دستی، عدم‌حمایت از صادرکنندگان صنایع‌دستی و تأخیر در اعطای جوایز صادراتی و بسته‌بندی ضعیف و نامناسب جزو نقاط قابل بهبود ذکر شده است.
برنامه تحول
تسریع در ارائه لایحه شرح اهداف و وظایف وزارت میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری
حداکثرسازی هماهنگی بین بخشی و رفع مداخلات بین دستگاهی
تدوین برنامه‌های گردشگری و سفر برای دهک‌های مختلف درآمدی از طریق کاهش هزینه‌های تمام‌شده به واسطه استفاده از تأسیسات گردشگری دستگاه‌ها (ماده ۲۵ قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (الحاق ۱) و ماده ۲۳ قانون مدیریت خدمات کشوری)
ایجاد تحول کیفی و کمی در حوزه تبلیغات و رسانه در تمامی زمینه‌های مرتبط به میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی
راه‌اندازی شبکه تلویزیون اینترنت تخصصی حوزه گردشگری
اجرای برنامه‌های گردشگری خانواده محور توسعه گردشگری در حوزه‌های فرهنگی، ادبی و ادیان و مذاهب با تمرکز بر کشورهای همسایه و حوزه تمدنی استفاده از ظرفیت گردشگری خروجی برای تقویت جذب گردشگری ورودی
تلاش در جهت تسهیل و لغو روادید گردشگران ورودی از بازارهای هدف گردشگری
ایجاد جاذبه‌های مکمل در مجاورت ظرفیت‌های گردشگری موجود، حمایت از کسب‌وکارهای آسیب دیده از کرونا و برنامه‌ریزی برای مواجهه با موج گردشگری پساکرونا
استمهال وام‌های اعطا شده، حق بیمه سهم کارفرمای تأمین اجتماعی، قبوض آب و برق و گاز در دوره کرونا و بخشودگی اجاره بهای اماکن در اختیار بخش خصوصی
تکمیل و ساماندهی نظام جامع آماری گردشگری
ایجاد سامانه شفافیت در عقد قراردادها و صدور و تمدید مجوزها برای مقابله ریشه‌ای با فساد
بازبینی و شفاف‌سازی وضعیت مؤسسات و شرکت‌های اقماری، پیگیری واگذاری بناهای تاریخی و فرهنگی در اختیار دستگاه‌ها و وزارت میراث فرهنگی به صندوق احیا و توسعه برای احیا و بهره‌برداری به بخش خصوصی، جدیت در اجرای قانون حمایت از بافت‌های فرهنگی تاریخی و مالکان آنها مصوب ۱۳۹۸
جدیت در اجرای قانون حمایت از هنرمندان، استادکاران و فعالان صنایع‌دستی مصوب ۱۳۹۶
اجرای برنامه‌های مؤثر تشویقی برای چهره‌های ماندگار در حوزه هنرهای سنتی، تقویت یگان حفاظت میراث فرهنگی و مردمی کردن حفاظت و حمایت از استارت‌آپ‌ها و کسب‌وکارهای نوپا در حوزه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی
تسهیل عرضه و تقویت تقاضای محصولات صنایع‌دستی
تحول در میراث‌فرهنگی و گردشگری در انتظار وزیر جدید
در همینه زمینه :