روانکاوی
تعطیلات بدون توقف
ذهن بدون راهنما و شخصیت‌های ضد‌اجتماعی
جمال رهنمایی؛ روانشناس
سازمان برنامه‌و‌بودجه در عمر 70ساله خود بارها نام عوض کرده است؛ سازمانی که قرار بود برای نحوه تخصیص بودجه عمومی به دولتها برنامه بدهد. در سال1386 رئیس‌جمهور وقت آب پاکی را روی دست همه ریخت و جایگاه این سازمان را بهگونهای تغییر داد که عملا تعطیل شد؛ کاری که هیچ دولتی در تمام روزهای پرفراز‌و‌نشیب تاریخ معاصر آن را درست ندانسته بود.
سخنگویان فکری دولت نهم این سازمان را پدیدهای استعماری توصیف میکردند که قرار است جلوی پیشرفت کشور را بگیرد و تاسیس این نهادها را توطئهای برای عقب نگه داشتن کشورهای در حال توسعه میدانستند. هر چند سازمانهای بوروکراتیک و بهخصوص سازمانی تخصصی مانند برنامه و بودجه مشکلاتی ساختاری داشتند و در زمینه مدلهای انتخابی آنان در حوزه توسعه انتقاداتی به آنها وارد بود اما رویکرد و ادبیات دولت جدید متعلق بهنظریههای رنگ و رو باختهای از قبیل همه توانی استعمارگران و تئوری توطئه بود که سکه آن سالها پیش از رونق افتاده بود. به هر روی سازمان برنامه‌و‌بودجه عملا منحل شد و رئیس‌جمهور در این سالها بودجهای 50برگی تقدیم مجلس میکرد که به سخره‌گرفتن نظام بوروکراسی، قوانین و دستگاههای نظارتی کشور بود. این سازمان در سال1393و در روز سوم کاری دولت یازدهم مجددا در مسیر احیا قرار گرفت بلکه بتواند آب رفته را به جوی بازگرداند.
پذیرش درونی و فکری قواعدی که به مجموعه زندگی فردی و اجتماعی نظم و سامان میدهند یک ویژگی آموختنی و شخصی است. ما در کودکی از مجموعه والدی خود شامل جهان هستی، فرهنگ، جامعه، پدر و مادر خود میآموزیم که زندگی قواعدی دارد که رعایت آنها برای خودمان و دیگران ضروری است هرچند آنها موردرضایت و فهم کامل ما نیستند.
