• شنبه 8 اردیبهشت 1403
  • السَّبْت 18 شوال 1445
  • 2024 Apr 27
پنج شنبه 6 دی 1397
کد مطلب : 42473
+
-

مجید مظفری از تب راه‌اندازی کافه و رستوران توسط ستاره‌ها می‌گوید

آشپزی همه‌مان خوب است!

آشپزخانه
آشپزی همه‌مان خوب است!

معصومه مهدیانی

هر سال از گوشه و کنار کشور خبر افتتاح یک رستوران و کافه توسط چهره‌های شناخته شده و هنرمندان به گوش می‌رسد. تا جایی که دیگر این حرفه به شغل دوم و ثابت سلبریتی‌ها و چهره‌ها تبدیل شده و همه می‌دانند اگر قرار است چهره‌ای به‌دنبال شغلی دیگر برود، نخستین انتخابش چیست. بدون شک حمایت مردم از سلبریتی‌ها موجب شده تا رستوران‌ و کافه‌داری به یکی از درآمدزاترین شغل‌ها برای این شغل تبدیل شود و آنها را وادارد تا برای مدتی هم که شده این حرفه را تجربه کنند و نامشان را در میان چهره‌های رستوران‌دار ثبت کنند. بیش از 30سال است که چهره‌های ما کافه‌داری و رستوران‌داری را به‌عنوان شغل و حرفه دوم خود انتخاب کرده‌اند. از نخستین چهره‌های مطرحی که به رستوران‌داری روی آورده‌ می‌توان به محمد صالح‌علاء اشاره کرد. همچنین آخرین چهره‌ای که اخیرا خبر افتتاح رستورانش در فضای مجازی منتشر شد، فرزاد فرزین بوده که برای جا نماندن از قافله چهره‌های رستوران‌دار، وارد این وادی شده است. برای بررسی دلایل گرایش چهره‌ها به کافه و رستوران‌داری و همچنین دلایل تعطیلی سریع رستوران‌هایشان، به سراغ مجید مظفری رفته‌ایم. کسی که از سال گذشته به این حرفه روی آورده است. گفت‌وگوی ما با این هنرمند را می‌خوانید.

  چرا اغلب هنرمندان و چهره‌ها رستوران و کافه‌داری را به‌عنوان شغل دوم خود انتخاب می‌کنند؟
بازیگران، خواننده‌ها، ورزشکاران و اغلب چهره‌های شناخته شده چه در این قرن و چه در قرن‌های گذشته هیچ پشتوانه‌ای برای دوره بازنشستگی خود ندارند. از زمانی که این افراد وارد دوره میانسالی می‌شوند و نمی‌توانند کار کنند، برای تامین مخارج زندگی‌شان با مشکل مواجه می‌شوند، به همین‌خاطر به فکر پیدا کردن شغل دوم می‌افتند. از آنجایی که رستوران و کافه‌داری جزو حرفه‌هایی هستند که می‌توان با مردم مستقیما ارتباط داشت، چهره‌ها به سراغ این حرفه می‌روند. در این حرفه نام و چهره هنرمند می‌تواند تأثیر بسزایی در جذب مشتری و جلب حمایت مردم داشته باشد. به همین‌خاطر است که چهره‌ها به سراغ رستوران‌داری می‌روند.
  چه شد که شما سراغ این حرفه آمدید؟
سال 96 بود که این کار را شروع کردم. البته با گذشت 2سال هنوز به سودآوری نرسیده‌ام و تا اینجا فقط برای توسعه کافه هزینه کرده‌ام. اما امیدوارم که در آینده نزدیک بتوانم در این حرفه موفق شوم زیرا برایش با جان و دل زحمت کشیدم.
  برایمان از مشکلات رستوران‌داری چهره‌ها بگویید.
هر اندازه که مردم از هنرمند و چهره محبوبشان در این راه حمایت می‌کنند، به همان اندازه نیز کار را برایشان سخت می‌کنند. مردم وقتی از افتتاح رستوران یا کافه یک چهره حمایت می‌کنند، دلشان می‌خواهد که آن فرد به طور مداوم در کافه و رستوران خود ببینند و هر زمان به رستوران آمدند، بتوانند با او عکس بگیرند. برای همین اگر هنرمندی در کافه و رستورانش نباشد، کم‌کم مردم از حمایت او دست برمی‌دارند. برای همین است که می‌بینید رستوران‌های برخی چهره‌ها بسیار سریع و در کمتر از یک سال جمع می‌شوند. علاوه بر این مردم در رستوران و کافه هنرمندان انتظارات بیشتری راجع به کیفیت غذاها و نحوه دکور و چیدمان دارند. اگر انتظاراتشان برآورده نشود آن چهره بسیار سریع نتیجه عکس می‌گیرد.
  درست است که برخی چهره‌ها اقدام به اخذ قرارداد با رستوران‌ها می‌کنند تا نام و چهره‌شان موجب جلب مشتری شود؟
بله از این موارد زیاد داریم. شاید یک رستوران به نام یک خواننده و یا بازیگر افتتاح شود اما در اصل آن چهره در رستوران هیچ مسئولیتی ندارد و تنها از نامش برای درآمدزایی استفاده کرده است. ما چهره‌های کمی داریم که واقعا خودشان یک رستوران را راه‌اندازی کرده باشند و به‌صورت مداوم در رستوران و کافه حاضر باشند. اغلب یا فقط با یک رستوران قرارداد دارند و یا بعد از افتتاح مسئولیت اداره را به کس دیگری واگذار می‌کنند و خودشان هر از گاهی برای سرکشی به آنجا می‌روند.
  شما تا چه حد بر فعالیت‌های کافه‌تان نظارت دارید؟ 
اگر فیلمبرداری و کار خیلی مهمی نداشته باشم، هر روز بعد از ظهر در کافه هستم و تمام زمانم را به اداره کافه اختصاص می‌دهم. من تصمیمات زیادی برای این کافه دارم، برای همین باید تلاش کنم که هم به خواسته‌های خودم برسم و هم بتوانم توقعات مردم را برآورده کنم تا حمایت‌هایشان بی‌نتیجه نباشد.
  آیا رستوران و کافه‌داری درآمد قابل اعتمادی برای چهره‌ها دارد؟
همانطور که گفتم من هنوز در این 2سال به سودآوری نرسیده‌ام اما با وجود این همیشه می‌گویم که کاش 20سال پیش به این فکر افتاده بودم و کافه- رستوران خودم را راه می‌انداختم. این حرفه درصورتی‌که برایش وقت بگذارید و برای پیشرفتش زحمت بکشید، بدون شک یک حرفه پردرآمد برای چهره‌ها خواهد بود.
  درست است که مردم به‌خاطر هنرمند محبوبشان به کافه و رستوران آنها می‌روند، اما کیفیت غذاهای ارائه شده یکی از مسائلی است که آنها را در رستوران و کافه ماندگار می‌کند. شما تا چه حد به کیفیت غذاها اهمیت می‌دهید؟
بدون شک توقعات مردم از چهره‌ای که کافه و رستوران افتتاح کرده بسیار بیشتر از یک کافه و رستوران معمولی است. اگر غذاهای بی‌کیفیت در کافه و رستوران یک چهره ارائه شود، عکس‌العمل منفی مردم را به‌دنبال خواهد داشت. از همین رو نمی‌توان انتظار داشت که مردم تنها به‌خاطر نام و چهره یک بازیگر و یا خواننده و ورزشکار به کافه و رستورانش بیایند. خوشبختانه تا‌کنون تنها یک درصد از مشتریان ما ناراضی از در این کافه خارج شده‌اند که آن هم به گفته خودشان کاملا سلیقه‌ای بوده و ربطی به کیفیت غذای ما نداشته است.
  به‌نظر شما دلیل تعطیلی سریع رستوران‌ها و کافه‌های هنرمندان چیست؟ حتی کسانی که رستوران و کافه بسیار معروفی داشتند، بعد از مدتی آن را تعطیل کردند. دلیل خاصی دارد که چهره‌ها بعد از یک یا 2سال رستوران و کافه خود را تعطیل می‌کنند؟
این افراد احتمالا جزء همان چهره‌هایی هستند که با یک رستوران قرارداد بسته بودند. وقتی قراردادشان تمدید نمی‌شود، خبر تعطیلی آن رستوران را می‌شنویم. 
  شنیده‌ایم برنامه‌های خاصی برای این حرفه‌تان دارید. برایمان راجع به آنها توضیح دهید.
تصمیم دارم با همکاری چند هنرمند دیگر در این کافه ورکشاپ‌های متعدد نقاشی، موسیقی، نویسندگی، سفالگری و... برگزار کنم. ‌علاوه بر این تصمیم دارم شعبه دیگری از کافه‌ام را نیز در تهران راه‌اندازی کنم زیرا در این مدت شاهد حمایت بسیار خوب مردم به‌خصوص مردم شهرستان‌ها بودم. بسیاری از مردم از شهرستان‌ها برای حضور در کافه‌ام به اینجا می‌آیند که این برایم بسیار ارزشمند است.
  برسیم به موضوع آشپزی. آشپزی‌تان چطور است؟
بدون شک آشپزی‌ام خوب است. البته این را بقیه می‌گویند و من نیز باور کرده‌ام. اما مطمئن هستم که خورش به و دمی‌باقالی بسیار خوب و لذیذی می‌پزم. هرکسی آن را امتحان کرده به این موضوع اعتراف کرده است.
  در انتها خاطره‌ای از کافه‌تان برایمان بگویید.
برخی از مردم برای عکس گرفتن به اینجا می‌آیند. بسیاری از مواقع پیش آمده درحالی‌که من سر میز نشسته‌ام، مردم وارد کافه می‌شوند و با عکس‌ها و استندهای من عکس می‌گیرند و می‌روند. بسیاری از آنها حتی من را نمی‌بینند. این اتفاقی است که همیشه برایم جالب بوده است.


 

این خبر را به اشتراک بگذارید