در میانه آشوب

حافظ روحانی

انقلاب فرهنگی و تعطیلی دانشگاه‎‌‎ها به سال1359 به این معنی بود که جوانانی که سودای تحصیلات عالیه داشتند، لااقل باید برای چند سال انتظار می‎‌‎کشیدند. انقلابیون جوان حتی پیش از انقلاب فرهنگی اما تعدادی از استادان را بیرون کرده بودند. اتهام عمده چهره‎‌‎هایی که از دانشکده هنرهای زیبا اخراج شده بودند، ارتباط با دربار و دفتر مخصوص ملکه بود؛ چنانچه دانشجویان حتی پیش از انقلاب فرهنگی مجال چندانی به مارکو گریگوریان ندادند.
آیدین آغداشلو پیش از پیروزی انقلاب در دفتر مخصوص فرح دیبا به‎‌‎عنوان مشاور و کارشناس مشغول به‎‌‎کار بود و در نهایت با تأسیس موزه رضا عباسی این موزه را راه‎‌‎اندازی کرد و مدیریتش را نیز عهده‎‌‎دار شد. حالا و در بحبوحه دوران پرآشوب پس از انقلاب، فرصت‎‌‎های شغلی برای هنرمندان بسیار محدود بود و آیدین آغداشلو نیز چاره را در آموزش هنر به جوانانی دید که باید فرصت حضور در دانشگاه را لااقل برای چند سال فراموش می‎‌‎کردند. نخستین آموزشگاه نقاشی آیدین آغداشلو در خیابان انقلاب، کوچه اسکو، شماره32 برقرار شد. هر چند در سال‎‌‎های واپسین دهه1390 همین آموزشگاه، سرمنشا اتهامات به آیدین آغداشلو شد اما در آن سال‎‌‎های واپسین پرآشوب انقلابی، همزمان با تعطیلی دانشگاه‎‌‎ها و آغاز جنگ، آموزشگاه‎‌‎ آغداشلو یکی از معدود فرصت‎‌‎ها برای آموزش نقاشی بود. شاگردان این آموزشگاه بعدتر و در سال‎‌‎های پایانی دهه1360 چند نمایشگاه مهم برگزار کردند و در نهایت در سال1386 در نمایشگاه گروهی کوچه اسکو، پلاک 32 دوباره در خانه هنرمندان ایران گردهم آمدند.