ریسک فیلم دیدن

نگار حسینخانی ـ روزنامه‌نگار

سینماها از اول تیرماه بازگشایی شد، ولی هنوز کسی مطمئن نبود این فرج بعد از شدت که درباره سینما تام و تمام اجرا شد، می‌تواند سالن‌ها را بر اساس پروتکل‌های بهداشتی با 50درصد ظرفیت پر کند و دلهره ورشکستگی را از دل سینماداران بزداید. سؤال اصلی این است؛ آیا ریسک حضور در سالن‌های سینما بیش از حضور در دیگر عرصه‌های عمومی است؟ آیا می‌توان به پروتکل‌ها اطمینان کرد و باز فیلم‌ها را در سینما دید؟ چقدر حضور مردم با رعایت پروتکل‌های بهداشتی اطمینان‌بخش است و سلامت آنان را حفظ می‌کند؟ در این‌باره با 2متخصص اپیدمیولوژی که عضو ستاد ملی مبارزه با کرونا هستند، صحبت کرده‌ایم.


بار اقتصادی اپیدمی تهدید کننده
سینماها قرار است دوباره در سالن‌های خود را برای نمایش فیلم باز کنند. حمید سوری، اپیدمیولوژیست در این‌باره می‌گوید: «مسئله کووید-19 تنها مشکلی فردی، خانوادگی و حتی شهری و ملی نیست، بلکه مسئله‌ای بین‌المللی است. بنابراین نیازمند آن است که درس‌های لازم از تجارب بین‌المللی گرفته شود. این مسئله علمی است و باید به متخصصان مربوط به‌خودش که اپیدمیولوژیست‌ها هستند، سپرده شود». سوری معتقد است برای کنترل اپیدمی 2راه بیشتر وجود ندارد؛ یا بگذاریم شرایط به شکل عادی طی شود و مردم به شکل اجتماعی و گروهی ایمن شوند که در این‌صورت هزینه جانی و مالی زیادی متحمل خواهیم شد. یا با سیاستگذاری‌های علمی و مستند با تجارب جهانی و بومی‌سازی آن و استفاده از متخصصان، برنامه‌هایی تدوین کرده و بار را به حداقل ممکن برسانیم. این عضو ستاد ملی مبارزه با کرونا می‌گوید: «طبیعتا وقتی رئیس دولت اعلام می‌کند که راه دومی وجود ندارد، باید شرایط موجود را بپذیریم. زیرا مسائل اقتصادی در اپیدمی‌ها مترتب است و از آنجا که این اپیدمی تهدیدکننده است، تهدیدکنندگی نیز بار اقتصادی را بر دوش جامعه خواهد گذاشت؛ مثلا تعداد مرگ‌ومیر بالا رفته و نظام‌های اجتماعی را بر هم خواهد زد. کووید-19 چنین اپیدمی‌ای است و چون خاصیت تهدیدکنندگی دارد باید مانند دشمن با آن رفتار کرد. اگر سازماندهی درستی صورت‌ نگیرد و به‌ عنوان یک اولویت در کشور مطرح نشود، طبیعتا دشمن بیکار نمی‌ایستد تا ما با خواهش از او درخواست کنیم که کشتار نکند». او می‌گوید که در این خصوص یا باید محدودیت‌ها جدی گرفته شود، یا با توجه به گفته‌های دولت که چاره‌ای جز این وجود ندارد، وضعیت گشایش، پی گرفته شود.

خطر سینما مانند همه عرصه‌های عمومی
اما محمدرضا محبوب‌فر، اپیدمیولوژیست نیز معتقد است هر نوع تجمعی مانند حضور در رستوران، کافی‌شاپ، دانشگاه، وسایل حمل‌ونقل عمومی مثل مترو، اتوبوس و... خطرناک است؛ «پروتکل‌ها و دستورالعمل‌های بهداشتی اگر توسط جمعیت رعایت شود، بسیار مفید خواهد بود، اما این بهداشت فردی که به نهادها ابلاغ شده توسط هیچ نهاد اجرایی‌ای نظارت نمی‌شود. دستورها به‌کار نمی‌آید و جامعه به حال خود رها شده است. سینماها نیز از محل‌های پر ریسک هستند مثل همه اماکن عمومی دیگر. در صورتی که نظارت و کنترلی نباشد و جمعیت بیشتر از ظرفیت به سالن‌ها راه پیدا کند، وضعیت بدتر خواهد شد. متأسفانه تعداد جوانان، نوجوانان و کودکان بستری افزایش پیدا کرده است؛ زیرا این گروه سنی بیشتر در مجامع عمومی ظاهر شده و خانواده‌ها بی‌توجه به این مسئله ما را با رشد بیماری کرونا در میان این گروه مواجه کرده‌اند». محبوب‌فر می‌گوید که با رعایت پروتکل‌ها، رشد این بیماری متوقف خواهد شد. مثلا استفاده از ماسک، دستکش یک‌بار‌مصرف، محلول ضدعفونی کننده، شست‌وشوی مداوم دست‌ها و رعایت فاصله اجتماعی یک تا سه‌متر، 99درصد از ریسک ابتلا به بیماری کرونا از بین می‌رود. اما با توجه به اینکه نه کنترل وجود دارد و نه مردم خودشان قوانین را رعایت می‌کنند، از این‌رو تضمینی در این‌باره وجود ندارد.
بنا به گفته این دو متخصص، خطر حضور در سالن‌های سینما مانند دیگر عرصه‌های عمومی بوده، نه بیشتر. به اعتقاد آنان اگر پروتکل‌های بهداشتی رعایت شود، ریسک ابتلا به این ویروس هم کم خواهد شد ولی اگر رعایت نشود، ممکن است، سلامت مخاطبان سینما به خطر بیفتد. از این‌رو سینماداران مانند همه صاحبان سرمایه و خدمات‌دهندگان باید بهداشت را در عرصه خود به درستی و کامل رعایت کنند تا خطری مخاطبان سینما را تهدید نکند.