در میان ایستگاه‌های بی‌وقفه زندگی، میان انبوه باورهایی که نفس و گذر را هر روز تنگ‌تر می‌کند، تابستان داغ‌تر می‌شود و سری که باید آفتاب و افکار را تاب آورد. هنوز می‌شود به غروبی دلخوش بود که عطرش یادگارِ بی‌قیدی کودکی است هنوز در کوچه‌ها شعله می‌کشد دلهره وعده و دیدار.