مهدی اسماعیلپور _ روزنامهنگار
همه جنجالها از انتشار چند فیلم در فضای مجازی شروع شد. فیلم معدومسازی جوجههای یک روزه به شکل فلهای. جوجههایی که قتل عام و زنده به گور شدند. مرد چکمه پوش پایش را روی جوجهها گذاشته و زبان بستهها را با بیل روانه مسلخ کرد. تصاویری که واقعا دردآور و غیرانسانی است. مثل خیلی چیزهای دیگر در این دنیا، پشت این نمایش هولناک هم رد پای دودوتا چهارتای اقتصادی مشاهده میشود.
به گزارش همشهری، با شیوع ویروس کرونا و تعطیلی رستورانهایی که طبق آمار، 30درصد از کل مرغهای تولید و عرضه شده در ایران را مصرف میکردند و همچنین بسته شدن مسیرهای صادرات، عرضه مرغ در بازار داخلی افزایش یافت، پیشی گرفتن روند عرضه بر تقاضا موجب شد قیمت هرکیلوگرم مرغ تا محدوده 8هزار تومان هم ریزش کند؛ یعنی دستکم 1500تومان کمتر از قیمت تمامشده محصول برای تولید کنندگان.
نمایان شدن آثار زیان در مرغداریها، موجب شد انجمن صنفی تولیدکنندگان جوجه یکروزه، در تاریخ 27فروردین، از اعضای خود بخواهد دستکم 15میلیون جوجه مازاد تولید شده در فروردینماه را معدوم کنند. اما پس از پخش شدن فیلمها و واکنش عمومی به این موضوع، اتحادیه هم زنده به گور کردن جوجههای یک روزه را محکوم کرد و مدعی شد برنامه آنها معدوم کردن تخم مرغها بوده نه جوجههای سر از تخم بیرون آورده. واکنشها به این ماجرا متفاوت بود. اغلب این اتفاق را نکوهش کردند و حتی برخی مثل مدیرکل حفاظت محیطزیست استان تهران به تولیدکنندگان جوجه در تهران هشدار داد که اگر دست به چنین کاری بزنند بهشدت با آنها برخورد قانونی خواهد شد. برخی هم مانند عضو اتاق بازرگانی ایران با نگاه اقتصادی در مقام دفاع برآمدند و گفتند جوجههای یکروزه تنها یک روز شانس زنده ماندن داشتند و خودشان بالاخره میمردند.
در فیلمهای منتشر شده فیلمبردار، مثل یک گزارشگر تلویزیونی، چندبار به نام شرکت مرغ مادر صحرای جنوب اشاره میکند. شرکتی در رامهرمز خوزستان که در صنعت مرغداری و دامپروری فعالیت میکند. عبدالله پیرمرادی مدیرعامل این شرکت در گفتوگو با همشهری، زنده به گور شدن زبان بستهها را گردن کارگرانش و البته ویروس کرونا میاندازد:«به اتحادیه تعهد داده بودیم که تعدادی از تخم هارا معدوم کنیم. تا لحظه معدوم کردن 10تا 15درصد تخمها جوجه شدند. کارگران باید این جوجهها را به اتاق گاز میبردند اما تنبلی و کوتاهی کرده و جوجهها را هم با تخم مرغها خاک کردهاند و باعث شدهاند چنین اتفاقی بیفتد. او در عین حال با طنز و اعتراض میگوید: اگر مردم احساساتشان جریحه دار شده بروند مرغ بخرند تا مجبور به انجام این کارها نشویم. شرکت ما نهتنها سود نکرده که روزانه 200میلیون تومان و درماه یک میلیارد و 600میلیون تومان ضرر و زیان دیدهایم و نمیتوانیم پول کارگرانمان را بدهیم. ویروس کرونا باعث شده شرکتها و رستوران و تعطیل شوند؛ مردم هم در خانه هایشان ماندهاند در نتیجه کمتر کسی مرغ میخرد. اگر برای این تخم مرغها و جوجهها مشتری بود، مگر دیوانه بودیم که آنها را معدوم کنیم. جدا از این دانه سویا وارد نمیشود، ذرت هم گیر نمیآید، تا دیروز ذرت را کیلویی 1350تومان میخریدیم، الان شده کیلویی 2هزار و هفتصد تومان، تازه همین هم گیر نمیآید. اینها که جوجه هستند، خبر دارم در مرغداریها بهدلیل نبود دانه، مرغها از گرسنگی تلف میشوند» پیرمرادی مقصر اصلی تمام این اتفاقها را اوضاع بازار میداند که باعث شده صنعت پرورش مرغ به این حال و روز بیفتد. مشخص نیست هدف اصلی منتشرکنندگان فیلم قتل عام جوجهها چهکسی بوده، آیا میخواسته با راه انداختن این غائله به مرغداران فشار بیاورد یا دولت را برای تن دادن به خواسته مرغداران مجبور کند. دلیلش هرچه که بود باعث شد تا یک تصویر تلخ و تاریک دیگر حافظه این سرزمین ثبت شود.
ردپای اقتصاد در قتلعام جوجهها
در همینه زمینه :