آسمان پاک چتر مدیریت واحد میخواهد
عضو شورای شهر :گفته میشود که بنزین تولید شده استاندارد یورو ۴ دارد، ولی به گفته تعدادی از کارشناسان کیفیتش در حد یورو۲ هم نیست
طی 2دهه اخیر با وجود تمام تلاشهای صورت گرفته اما آلودگی هوا هنوز درد تهران است؛ تلاشهایی که فقط برای مدت کوتاهی مُسکن شدهاند و با گذشت زمان و رخداد وارونگی دما، آش همان آش شده و کاسه همان کاسه.
آلودگی هوا جان خیلیها را طی این 3دهه گرفته که شاید اگر هوا ناسالم نمیشد، همچنان آنها در این دنیا بودند. حال سؤال اینجاست که چرا با وجود مصوبات نهادهای قانونگذار و اقداماتی که انجام شده، ولی آلودگی هوا از آسمان تهران و دیگر کلانشهرهای کشور، رخت برنبسته و پاییز و زمستان مهمان همیشگی شهرهای بزرگ است؟ پاسخ در دست، تنها بودن ارگانهایی است که پای کارند و بیرحمی ارگانهای دیگری که روی تلاشهای دیگران رنگ سیاه میپاشند. این یعنی نبود یکمدیریت واحد برای تصمیمگیری، اجرا و در نهایت پاسخگویی برای کارهای انجام شده.
طبق قانون هوای پاک 18دستگاه (بدون احتساب زیرمجموعهها) در رابطه با آلودگی هوا مسئولیت دارند. در این میان، مدیریت شهری همیشه سیبل ماجرا بوده و اغلب انتقادات به سمت شهرداری و شورای شهر نشانه میرود. این در حالی است که نقش دیگر نهادهای مسئول آنچنان جدی انگاشته نشده و مورد سؤال قرار نگرفتهاند. بهطور نمونه اگر در نظر بگیریم که مصوبات شورای شهر تهران در بخش محدوده طرح ترافیک تمام و کمال اجرایی شود، باز هم خودروسازان داخلی و برخی از برندهای درجه دوم و سوم خارجی، خودروهایی را روانه خیابانها میکنند که روی آن مصوبات، خط باطل کشیده و هوا را آلوده میکنند. در مورد کیفیت بنزین نیز، قضیه چنین است. در رابطه با بیمهها و خرید و فروش خودرو و اسقاط خودروهای فرسوده و... هم وضعیت فرق نمیکند؛ درصورتی که براساس ماده 8قانون هوای پاک، حمل بار و مسافر، صدورگواهی معاینه فنی، تخصیص بیمه شخص ثالث، خرید و فروش، نقل و انتقال و تردد وسایل نقلیه موتوری فرسوده ممنوع است. اما آیا این مسئله رعایت شده و با متخلفان برخورد میشود؟
با این تفاسیر، حتی اگر گفته شود که شورای شهر تهران طی 2دهه گذشته حدود 50مصوبه برای کاهش آلودگی هوا داشته، ولی همچنان آلودگی وجود دارد، یعنی بهطور مستقیم با مدیریت یکپارچه شهری مخالفت کردهایم.
مکث
تعدادی از باغهای ستاد اجرایی به فضای سبز عمومی تبدیل میشود
رئیس ستاد اجرایی فرمان حضرت امام(ره) از تبدیل باغهای این ستاد به فضای سبز عمومی خبر داد. محمد مخبر درباره حفاظت از محیطزیست در پروژههای ستاد اجرایی به فارس گفت: «پیوست محیطزیست در تمام پروژههای ستاد لحاظ شده است و هیچ پروژهای را بدون توجه به مسائل زیستمحیطی اجرایی نمیکنیم. هماکنون هزارهکتار در استان تهران برای کاهش آلودگی هوا و حل مشکلات زیستمحیطی درختکاری داشتهایم که بخش اعظمی از آن در ملارد و مسعودیه بوده است. هماکنون 8باغ در تهران داریم که اجازه هیچ ساخت وسازی در آنها را ندادهایم. طی تفاهمنامهای با شهرداری تهران تعدادی از باغهای ستاد اجرایی به فضای سبز عمومی تبدیل میشود. به این ترتیب، امیدواریم بتوانیم با هماهنگی و انعقاد تفاهمنامهای با شهرداری تهران بعضی از این باغها را در اختیار عموم قرار دهیم.» او ادامه داد: «هماکنون ما از این باغها نگهداری میکنیم و میتوان گفت که نه در این باغها و نه در هیچ یک از پروژههای ستاد فرمان حضرت امام(ره) یک درخت هم قطع نشده است.»
اهمیت کیفیت خودرو و سوخت
مجید فراهانی، رئیس کمیته بودجه و نظارت مالی شورای شهر تهران
معضل آلودگی هوا هیچگاه رفع نخواهد نشد؛ مگر آنکه تمامی دستگاههای مختلف طبق وظایفی که قانون برای آنها مشخص کرده، نقششان را بهدرستی ایفا کنند. برای این منظور دستگاههای گوناگون مرتبط باید زیر یکمدیریت واحد انجام وظیفه کنند. مسئولان کشورهای توسعهیافته هم سالهاست به این نتیجه رسیدهاند که برای کنترل آلایندهها و کاهش آلودگی هوا باید مجموعه اقدامات، زیر یک چتر واحد انجام شود؛ به همینخاطر تنها یک نهاد مسئول است و همه اقدامات هم توسط همان انجام میشود. در این ایران اما، خودروسازان داخلی خودروهایی را روانه بازار میکنند که آلایندگی بسیار خطرناک دارند. خودروهای ساخت داخل امکان تصفیه دود را ندارند. بسیاری از خودروهای ما فاقد فیلتر دوده هستند و اتوبوسهای تولید داخل هم هیچ کدام فیلتر دوده نداشتند که شهرداری مجبور شده با هزینههای گزاف کاری برای تجهیز اتوبوسها به فیلتر دوده انجام دهد. از آن طرف، بنزین تولیدی هم کیفیت لازم را ندارد. اگرچه گفته میشود که بنزین تولید شده استاندارد یورو ۴ دارد، ولی به گفته تعدادی از کارشناسان، کیفیتش در حد یورو۲ هم نیست. خبری را شنیدهایم که افغانستان بنزین معمولی تولید ایران را پس فرستاده و فقط بنزین سوپر ما را خریداری کرده است؛ این خبر واقعا جای تأسف بسیار دارد. میزان ppm گازوئیل تولیدی هم آنقدر بالاست که اصلا با گازوئیل 50ppm و استاندارد یورو4 قابل مقایسه نیست. بهنظر من مهمترین مشکل به غیر از اینها نبود انسجام و یکپارچگی مدیریتی است.