معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور گفت: سیاستهای حمایت از کودک کار نداریم و باید این سیاستها تدوین شوند. «حبیبالله مسعودی فرید» معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور، در گفتوگو با ایلنا، در تشریح اقدامات سازمان بهزیستی در قبال کودکان کار ایرانی و اتباع خارجی، گفت: یک کودک افغانستانی اگر در افغانستان کار کند، ۵۰افغانی درآمد خواهد داشت، اما همان فعالیت در ایران برای او ۲۵۰افغانی درآمد دارد. به جهت همین حاشیه سود بالا، برخی از خانوادههای افغان برای فرستادن فرزندانشان به کشور هزینه میپردازند. این مبالغی که برای قاچاق کودکان پرداخت میشود از ۲میلیون تومان تا ۱۰میلیون تومان است.
وی در ادامه تشریح کرد: بنابراین اگر ما با کار کودکان غیرایرانی برخورد میکنیم، درواقع برخورد با قاچاقچیان کودک است. دستور عمل سازمان بهزیستی حق برخورد بد با کودکان را نمیدهد. اگر سازمان بهزیستی این اقدامات را انجام ندهد، مورد نقد نهادهای بینالمللی قرار میگیرد و ما به این دلیل که چرا با قاچاق کودک مقابله نمیکنیم، متهم خواهیم شد. متهم میشویم که چرا با بردهداری نوین کودکان کار مقابله نمیکنیم. نقد من به سازمانهای مردم نهاد این است که چرا در رابطه با کار کودکان کار بیانیه صادر میکنند، اما در رابطه با قاچاق کودکان بیانیهای صادر نشده است.
مسعودیفرید در ارتباط با شیوه صحیح مقابله با کار کودک و قاچاق کودک کار گفت: این درست نیست که با رویکرد خیریهای بهکار کودکان و قاچاق کودکان کار نگاه کنیم، چرا که این بهمعنای آن است که کودک و خانواده او باید شرایط خود را بپذیرند. آیا صرفا باید یک وعده غذای گرم به آنها بدهیم یا لوازمالتحریر به آنها اهدا کنیم؟ یا مدرسهای مخصوص آنها بسازیم؟ مطمئنا با این رویکردها، کودک از چرخه فقر بیرون نخواهد آمد، اما رویکرد دیگری وجود دارد که میگوید؛ باید تمرکز بر اصلاح کیفیت زندگی کودک باشد. وی با بیان اینکه بین کودک و خانواده اولویت ما باید کودک باشد، گفت: یعنی اگر امکان حمایت از خانواده وجود ندارد، ابتدا باید از کودک حمایت شود. بسیاری از کشورها اقشار فقیر دارند، اما نمیتوانند کودک خود را به داخل خیابان بفرستند. نمیتوانند این کار را با فقر خود توجیه کنند. کار کودک به هر دلیلی غیرمجاز است. بر این اساس باید حمایتها بهخود کودک معطوف شود، حتی اگر خانواده نیاز به کمک داشته باشد. کسی نمیتواند کودک خود را بهدلیل فقر بهکار مشغول کند.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور در رابطه با وظایف حاکمیت در قبال کودکان کار گفت: وظیفه نظام است که از این کودکان حمایت کند. حاکمیت میتواند اعلام کند که من نمیتوانم از خانواده کودکان حمایت کنم و تنها امکان حمایت از کودک را دارم. اگر بهدلیل کسری بودجه یا هر دلیلی دیگری، حاکمیت توان حمایت از خانواده را ندارد، مکلف به حمایت از کودکان است.
وی افزود: بارها اعلام کردهام که ما سیاستهای حمایت از کودک کار نداریم و باید این سیاستها تدوین شوند، در این تدوین دولت و نهاد قانونگذاری مجلس باید دست بهکار شوند؛ چرا در برنامههای توسعه هیچ بحثی در رابطه با کار کودکان و نوجوانان نشده است. وی درخصوص مقابله با کار کودکان اتباع گفت: ما طبق آییننامه ساماندهی کودکان کار و خیابان عمل میکنیم، اما تکلیف اتباع باید مشخص شود. ما با سازمان اتباع رایزنی داشتیم. آنها نیز طبق قوانین سازمان خود برخورد میکنند. اگر خانوادهای بهصورت غیرقانونی وارد کشور شده باشد، چه اقدامی باید صورت بگیرد؟ در کشورهای دیگر چه اقدامی میکنند؟ آیا خانواده آنها دیپورت یا بازگردانده نمیشوند؟
مسعودیفرید در رابطه با کودکانی که به تنهایی و بهصورت قاچاق به کشور وارد میشوند، بیان کرد: اینکه کودک تنها وارد کشور شده است با ورود کودک با خانواده متفاوت است. بعضا افراد شایعه میکنند که کودکان را ردمرز میکنیم. کدام کشور تا به حال در دنیا کودک تنها را از مرز بازگردانده است؟ البته کودکان ایرانی بودهاند که مهاجرت کردند، چون والدین آنها فوت شده بود و کودک مجبور بهکار کردن بوده است. در آن کشور با سفارت ما تماس میگیرند و سفارت هر کشور مسئولیت کودکان خود را قبول میکند. ما چند میلیون افغاستانی در کشور داریم و همیشه مسئولیتپذیر بودهایم و کودک تنها را ردمرز نمیکنیم. تمام اقدامات سازوکار خودش را دارد و حتما با همکاری سفارت آن کشور انجام میشود. بههرحال اگر هزار کودک ایرانی هم در یک کشور خارجی باشند و در ایران هیچکس را نداشته باشند، این وظیفه ماست که به آنها رسیدگی کنیم نه آن کشور. این در رابطه با کودکان اتباع خارجی در ایران هم صادق است.
هیچ تبعه کودکی به تنهایی ردمرز نشده است
در همینه زمینه :